ZAZ - Si je perds
Tłumaczenie:
Czuję się niczym starzyzna, jestem złośliwa
Gdy moje dzieci mnie zapraszają nie jestem zadowolona
Gdy mnie odwiedzają jestem nieobecna.
Czuję się blado, płaczę
Moje dzieci mnie myją, obcy wyprowadzają
Można by uwierzyć gdy patrzę na siebie, że już jestem martwa.
Jeśli tracę pamięć nie trzeba się niepokoić
Bo moje życie jest już jak zmierzch smutnego dnia.
Jeśli tracę rozum nie trzeba się winić
Jeśli to już nie mój dom zostawcie mnie w korytarzu.
Jeśli tracę wątek, i jeśli to was niepokoi
Jeśli to was za bardzo boli, że już nie wiem kim jesteście
I jeśli zbzikowałam nie współczujcie zbyt mocno
Moja głowa jest pełna zapomnianych twarzy.
Czuję się jak łachman, jestem mumią
Moje dzieci przekładają mnie jak stary rękopis
Mam kartki, które się łamią i jestem źle napisana.
Czuję się dziwacznie, żyję zbyt długo
Jeśli wspominam chwile kiedy , bezwiednie,
Ścigałam się z czasem, nie potrafiłam się pożegnać.
Jeśli tracę pamięć nie trzeba się niepokoić
Bo moje życie jest już jak zmierzch smutnego dnia.
Jeśli tracę rozum nie trzeba się winić
Jeśli to już nie mój dom zostawcie mnie w korytarzu.
Jeśli tracę wątek, i jeśli to was niepokoi
Jeśli to was za bardzo boli, że już nie wiem kim jesteście
I jeśli zbzikowałam nie współczujcie zbyt mocno
Moja głowa jest pełna zapomnianych twarzy.
Jeśli tracę pamięć nie trzeba się niepokoić
Bo moje życie jest już jak zmierzch smutnego dnia.
Jeśli tracę rozum nie trzeba się winić
Jeśli to już nie mój dom zostawcie mnie w korytarzu.
Jeśli tracę wątek, i jeśli to was niepokoi
Jeśli to was za bardzo boli, że już nie wiem kim jesteście
I jeśli stracę głowę nie litujcie się zbyt mocno
Wkrótce będę głupia i zapomnicie mnie.
Tekst piosenki:
Je me sens brocante, je suis la méchante
Si mes enfants m'invitent je fais la pas contente
et quand ils me visitent je suis la transparente
Je me sens pâlotte, je me sanglote
Mes enfants me nettoient, des inconnus me sortent
a croire quand je me vois que je suis déjà morte
Si je perds la memoire faudrait pas s'inquiéter
C'est que ma vie est au soir d'une triste journée
Si je perds la raison faudrait pas s'en vouloir
Si c'est plus ma maison laissez-moi dans le couloir
Si je perds les pédales, et si ça vous inquiète
Si ça vous fait trop mal, je ne sais plus qui vous êtes
Et si je perds la boule n'ayez pas trop pitié
Ma tête est une foule de visages oubliés
Je me sens friperie, je me fais momie
Mes enfants me déplacent comme un vieux manuscrit
et j'ai les feuilles qui cassent, je suis mal écrite
Je me sens bizarre, je me vis trop tard
Si je repense aux instants où j'ai fait, sans le savoir,
la course avec le temps sans me dire au revoir
Si je perds la memoire faudrait pas s'inquiéter
C'est que ma vie est au soir d'une triste journée
Si je perds la raison faudrait pas s'en vouloir
Si c'est plus ma maison laissez-moi dans le couloir
Si je perds les pédales, et si ça vous inquiète
Si ça vous fait trop mal, ou je ne sais plus qui vous êtes
Et si je perds la boule n'ayez pas trop pitié
Ma tête est une foule de visages oubliés
Si je perds la memoire faudrait pas s'inquiéter
C'est que ma vie est au soir d'une triste journée
Si je perds la raison faudrait pas s'en vouloir
Si c'est plus ma maison laissez-moi dans le couloir
Si je perds les pédales, et si ça vous inquiète
Si ça vous fait trop mal, ou je ne sais plus qui vous êtes
Et si je perds la tête n'ayes pas trop pitié
Bientôt je serai bête et vous aurez m'oublié