Anna Jantar - Szklana góra

I Stąd nawet nie widać,
tak bardzo daleko
stoi szklana góra
za dziewiątą rzeką.

II Za dziewiątą rzeką,
za dziewiątym lasem,
a gdy się tam znudzi
to wędruje czasem.

III Niech tylko zobaczy
szybkę zbitą w oknie.
Stanie na jej miejscu
i na deszczu moknie.

IV Ach, moknie na deszczu,
na słonku się pali
i nie może wcale
powędrować dalej.

V A choć tak wysoka,
że sięga do nieba
robi się malutka,
kiedy tego trzeba.

VI Pamiętaj malutki,
nie bij szybek z procy,
bo by szklana góra
przyjść musiała w nocy.