Barbara Kicińska - Nie patrz na mnie z góry

Znów tęsknota obudzi się we mnie
Kiedy wzrok mój dogoni cię tam
Tam gdzie wiatr wichrzy włosy twe ciemne
Gdy w twym dźwigu jedziesz sam

Nie patrz na mnie z góry, miły mój
Cóż ci zawiniłam, biedna?
Chyba mnie poznajesz, dobrze znasz ten strój
Znasz tak dobrze oczy me, a jednak...

Nie patrz na mnie z góry, nie patrz tak
Gdy ci uśmiech niosę w darze
Ptaki lecą w chmurach, ty wśród nich jak ptak
Nad dachami miasta moich marzeń

Już koledzy nie będą czekali
Bo cegły im podaje twój dźwig
Chłopcze mój, ponad miastem płyń dalej
Na spotkanie pięknych dni

Nie patrz na mnie z góry, chyba wiesz
Że stęskniona tutaj czekam
By przejść razem z tobą miasto wzdłuż i wszerz
Słuchać, jak zaśpiewa nocą rzeka

[2x:]
Tak daleki jesteś w górze gdzieś
A tak bardzo sercu bliski
Gdy w kabinie dźwigu płyniesz, ja tę pieśń
Ślę do ciebie jak miłosne listy