Dino Merlin - Rane

Czemu, gdy trafię do tego miasta,
Szukam pewnego okna?
Czemuż się za nim rozglądam?
Wiem, że tam nie ma nikogo,
Jest chłodny, pusty plac,
A ty dawno już z tamtym.

To tylko sen,
W kredensie świergoce jeszcze porcelana –

I nie, ty nie odeszłaś,
Wciąż tu jesteś,
Wciąż tu stoisz – w cieniu gałęzi.
A życie nie przeminęło,
Nie ma w nas zmęczenia
I nie jesteśmy zranieni.

Tutaj znają mnie wszyscy:
Domy i mosty,
Także dzieciarnia z ulicy.
Tutaj jestem Romeo i Madżnunem,
I młodym motylem, co płonie, gdy zerka na twoją twarz.

Czuję to, jesteś blisko,
W powietrzu wiszą wirusy,
Chyba się znów rozchoruję...

I nie, ty nie odeszłaś,
Wciąż tu jesteś,
Wciąż tu stoisz – w cieniu gałęzi.
A życie nie przeminęło,
Nie zestarzeliśmy się
I nie jesteśmy zranieni.

Wciąż jesteś tu,
Tu, w cieniu gałęzi,
Nie ma w nas zmęczenia
I nie jesteśmy zranieni.