German soldier song - Wo alle Straßen enden

Gdzie wszystkie ulice się kończą,
nasza droga się nie skończy.
Dokąd się i zwracamy,
czas płynie dalej.
Serce spalone,
w ból wypędzone,
tak błądzimy przez szarą ziemię niczyją,
może z nas już nikt nie wróci do kraju rodzinnego.

O ojcu, matce, siostrze
same nasze myśli.
Przy orkiestrze kanonów
nie ma zwycięstwa.
Kapitanie, rozkaz!
Do przodu, do celu!
Tak przelewamy wiernie dla cesarza swoją krew
w krwawej burzy cholernej hordy francuskiej.

Poczty polowa zginęła,
błoto sięga do kostek.
Jemy tylko bulwy,
pachnie smrodem trupów.
Przegraliśmy na froncie,
zamarznięci w wietrze.
Najdroższa, nas rozdziela już cały, długi rok,
ale też na wschodzie potrzebna jest ochrona przed mrowiskiem rosyjskim.

Chmury przesuwają nas na wschód,
i wsie stoją w płomieniach.
Mogliśmy młodzi już spróbować
gorzkiej ręki śmierci.
Spalona ziemia,
w rękach piasek.
Oczy drgają pełne strachu przed przerażającą wojną.
Czy ja wkrótce, jak inni, młody będę leżał w chłodnym grobie?

Przegraliśmy
Przegraliśmy
Przegraliśmy
Przegraliśmy.

Tak idę w górę i w dół,
oglądam masę trupów,
która wczoraj o tej samej porze
była cała i zdrowa.
Kto wie dokąd?
Taki nasz cel!
Kto wie jak długo jeszcze dla mnie jasne słońce będzie świecić?
Wiem jeno, że gdy umrę, za mną płakać będzie dzielna matka.

Przegraliśmy
Przegraliśmy
Przegraliśmy
Przegraliśmy.