Helene Bøksle - Vardlokk

Vardlokk*

Teraz kobiety wzywają przez pieśń
Proszą mnie, abym wypuścił swą duszę
Moc pieśni, której nauczyłam się przed wiekami
Aby snuć nić, proszę duchy o odpowiedź

Obawiam się, że pieśń zaleje me zmysły
Wykręcam się od mocy każdej z nut
Mówią, że intonacja potrafi formować krąg
Gdzie we dwójkę możemy pogodzić się jeszcze raz w tańcu

Marząc, kręcąc się w kółko, układa się nić czasu

Volva** czeka w najskrytszym kręgu
Żądając, że moja dusza wyśpiewa dla niej drogę.
Będę śpiewał i zamknę moje szwy
Znajdę cię wśród duchów


* Vardlokk nie ma dokładnego przekładu. Słowo to składa się z cząstki 'vard' oznaczającej mniej więcej 'drogowskaz' i cząstki 'lokk' oznaczającej 'pieśń-wezwanie'

** Piosenka oparta jest na staronorweskiej, folkowej bajce o 'volvie', która była szamanem-jasnowidzem. Legenda opowiada o tym, że mogła ona wysyłać swą duszę do świata duchów z pomocą kręgu inkantujących kobiet. Kiedy nadchodził czas, że jasnowidz miała wrócić, kobiety zaczynały śpiewać 'vardlokk', aby upewnić się, że dusza szamanki powróci bezpiecznie do jej ciała.