Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
J-Ax
J-Ax - Intro (con Bianca Atzei)
Intro (con Bianca Atzei)
Tekst dodał(a): APUESTO
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): szustalke
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): APUESTO
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Qualche anno fa mi si è ingrigito il pelo
Per la prima volta ho tirato il freno
Incerto se fossi l'unico scemo
O l'ultimo a crederci per davvero
Col dubbio che per la mia crew fosse un lavoro niente più
Negli anni han fatto figli io soltanto dischi e tour
Mai cresciuto come Peter Pan
Con la labirintite, da solo, bloccato in studio
Han Solo, nella grafite
Entrato qui da sbarbato
Ho firmato ogni contratto, mi fidavo
Come di un padre, mi bastava stare sul palco
Poi eran sempre tutti in vacanza
Io da solo là che mi sbatto
Forse lo trattavo da padre
mentre mi trattava da babbo
Perché fare roba nuova se la gente già t'adora
E alla fine si innamora solo della novità
Quasi come se dicessero sei vecchio, fuori moda
Questa roba non funziona se la fanno alla tua età
Ho pagato sono uscito come al bar
La penale coi risparmi di una vita
Al prezzo della libertà
Avevo chiuso in pari e mi chiedevo ma che senso ha
Allora perché non sei morto giovane vent'anni fa
Ricominciare da meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sé
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un po' il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende
Benvenuti a tutti quelli come me
L'altro Natale stavo giù in cantina
Piangevo sui cartoni del trasloco
Che quando hai visto il mondo dalla cima, dopo
Sei intrappolato al top
come un topo
Non sembro un uomo di successo e uomo di valore
Quando il prezzo arriva tutto in blocco dello scrittore
Copiare te stesso libera meno dolore
Che farsi tagli nel cuore
Nel sangue cercare le parole
È il caso che mi ripigli
o che mi ripigli per caso
Che tra quelli che han fatto figli, qui nessuno l'ha programmato
La mia vita è questo teatro
E quando spegneranno le luci
Non avrò nemmeno un rimpianto
Se ho vissuto da vero Goonie
E per la strada mi chiamano zio
È Philadelphia e io sono Rocky
Sarà che al posto di un bambino, Dio
M'ha dato due milioni di nipoti
Ho ascoltato la mia roba come mai ho fatto prima
Sana Pianta, Meglio Prima, Rap n' Roll e DecaDance
L'ho trovata genuina ma si sente che ero perso
Ancora in lutto per la fine fatta dalla prima band
E quello che credevo fosse il mio fratello vero
Due bambini che da zero, hanno messo su una gang
L'amicizia che è finita come sempre nella vita
Per le donne, la politica, l'odore del vile cash
Ricominciare da meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sé
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un po' il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende
Benvenuti a tutti quelli come me
Benvenuti a tutti quello come me
Benvenuti...
Per la prima volta ho tirato il freno
Incerto se fossi l'unico scemo
O l'ultimo a crederci per davvero
Col dubbio che per la mia crew fosse un lavoro niente più
Negli anni han fatto figli io soltanto dischi e tour
Mai cresciuto come Peter Pan
Con la labirintite, da solo, bloccato in studio
Han Solo, nella grafite
Entrato qui da sbarbato
Ho firmato ogni contratto, mi fidavo
Come di un padre, mi bastava stare sul palco
Poi eran sempre tutti in vacanza
Io da solo là che mi sbatto
Forse lo trattavo da padre
mentre mi trattava da babbo
Perché fare roba nuova se la gente già t'adora
E alla fine si innamora solo della novità
Quasi come se dicessero sei vecchio, fuori moda
Questa roba non funziona se la fanno alla tua età
Ho pagato sono uscito come al bar
La penale coi risparmi di una vita
Al prezzo della libertà
Avevo chiuso in pari e mi chiedevo ma che senso ha
Allora perché non sei morto giovane vent'anni fa
Ricominciare da meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sé
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un po' il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende
Benvenuti a tutti quelli come me
L'altro Natale stavo giù in cantina
Piangevo sui cartoni del trasloco
Che quando hai visto il mondo dalla cima, dopo
Sei intrappolato al top
come un topo
Non sembro un uomo di successo e uomo di valore
Quando il prezzo arriva tutto in blocco dello scrittore
Copiare te stesso libera meno dolore
Che farsi tagli nel cuore
Nel sangue cercare le parole
È il caso che mi ripigli
o che mi ripigli per caso
Che tra quelli che han fatto figli, qui nessuno l'ha programmato
La mia vita è questo teatro
E quando spegneranno le luci
Non avrò nemmeno un rimpianto
Se ho vissuto da vero Goonie
E per la strada mi chiamano zio
È Philadelphia e io sono Rocky
Sarà che al posto di un bambino, Dio
M'ha dato due milioni di nipoti
Ho ascoltato la mia roba come mai ho fatto prima
Sana Pianta, Meglio Prima, Rap n' Roll e DecaDance
L'ho trovata genuina ma si sente che ero perso
Ancora in lutto per la fine fatta dalla prima band
E quello che credevo fosse il mio fratello vero
Due bambini che da zero, hanno messo su una gang
L'amicizia che è finita come sempre nella vita
Per le donne, la politica, l'odore del vile cash
Ricominciare da meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sé
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un po' il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende
Benvenuti a tutti quelli come me
Benvenuti a tutti quello come me
Benvenuti...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieKilka lat temu pokryła się srebrem moja sierść,
Po raz pierwszy zaciągnąłem hamulec,
Niepewny czy jestem jedynym głupkiem
Czy ostatnim, który naprawdę wierzy.
Jedyne o co obawia się moje pokolenie to czy będzie praca, nic więcej,
Na przestrzeni lat dorobili się dzieci, ja tylko płyt i tras koncertowych.
Nigdy nie dorosłem, tak jak Piotruś Pan.
W labiryncie, sam, zamknięty w studio.
Zawsze sam, pośród graffiti.
Rozpoczynałem jako młody kot,
Podpisałem każdy kontrakt, wierzyłem w siebie
Jak ojciec w syna, jedyne co się dla mnie liczyło, to bycie na scenie.
Kiedy wszyscy byli na wakacjach
Ja znów sam uwięziony,
Być może traktowałem to jak ojciec,
Podczas gdy mnie postrzegał jako dziada.
Po co robić nowe rzeczy, jeśli ludzie już Cię uwielbiają,
Koniec końców zakochują się tylko w nowinkach,
To tak jakby powiedzieć: jesteś już stary, niemodny,
Ta rzecz nie działa w Twoim wieku.
Zapłaciłem za swoje, wyszedłem jak z baru,
Z oszczędnościami życia
Za cenę wolności.
Zamknięty w barze, pytałem sam siebie jaki to ma sens,
Dlaczego nie umarłem młodo dwadzieścia lat temu?
Znów zaczynając od mniej niż zera,
Aby w końcu podnieść zasłonę
I opowiedzieć Wam jak było naprawdę,
Nie kreując wizerunku sukcesu, którym ludzie próbują się sprzedać.
Nie chcę żyć ma szczycie,
Tylko splunąć za siebie trochę trucizny,
By powiedzieć jak naprawdę wygląda to show.
Mile widziani wszyscy mi podobni.
Kolejne święta spędziłem w piwnicy,
Płacząc na kartonach z przeprowadzki.
Bo, gdy raz zobaczysz świat z samego szczytu
Wpadasz w pułapkę jak szczur.
Nie wydaję się człowiekiem sukcesu, ani człowiekiem z wartościami,
Kiedy cena odbiera wenę pisarzowi,
Kopiowanie samego siebie zadaje mniej bólu,
Niż gdyby ciąć się po sercu,
By znaleźć słowa w krwi.
To ten przypadek w którym mnie streszcza
Czy mnie streszcza przypadkiem
Że Ci, którzy mają już dzieci, nikt ich tutaj nie przewidział,
Moje życie to teatr,
Kiedy zgasną światła,
Nie będę miał nawet żalu,
Jeśli żyłem pełnią życia.
Na ulicy wołają za mną wujku,
To jest Filadelfia, a ja jestem Rocky,
Może być tak, że zamiast dziecka,
Bóg dał mi dwa miliony bratanków.
Przesłuchałem moje kawałki jak nigdy dotąd,
Zdrowy początek, rap n roll i dekadencja,
Najprawdziwszy, ale widać,
że wciąż byłem w żałobie po pierwszej kapeli.
Myślałem, że to będzie mój prawdziwy brat,
Dwójka dzieciaków, która od zera wymyśliła swój własny gang,
Przyjaźń, która się skończyła, jak zawsze w życiu,
Z powodu kobiet, polityki, zapachu pieniędzy.
Znów zaczynając od mniej niż zera,
Aby w końcu podnieść zasłonę
I opowiedzieć Wam jak było naprawdę,
Nie kreując wizerunku sukcesu, którym ludzie próbują się sprzedać.
Nie chcę żyć ma szczycie,
Tylko splunąć za siebie trochę trucizny,
By powiedzieć jak naprawdę wygląda to show.
Mile widziani wszyscy mi podobni.
Witajcie…
Po raz pierwszy zaciągnąłem hamulec,
Niepewny czy jestem jedynym głupkiem
Czy ostatnim, który naprawdę wierzy.
Jedyne o co obawia się moje pokolenie to czy będzie praca, nic więcej,
Na przestrzeni lat dorobili się dzieci, ja tylko płyt i tras koncertowych.
Nigdy nie dorosłem, tak jak Piotruś Pan.
W labiryncie, sam, zamknięty w studio.
Zawsze sam, pośród graffiti.
Rozpoczynałem jako młody kot,
Podpisałem każdy kontrakt, wierzyłem w siebie
Jak ojciec w syna, jedyne co się dla mnie liczyło, to bycie na scenie.
Kiedy wszyscy byli na wakacjach
Ja znów sam uwięziony,
Być może traktowałem to jak ojciec,
Podczas gdy mnie postrzegał jako dziada.
Po co robić nowe rzeczy, jeśli ludzie już Cię uwielbiają,
Koniec końców zakochują się tylko w nowinkach,
To tak jakby powiedzieć: jesteś już stary, niemodny,
Ta rzecz nie działa w Twoim wieku.
Zapłaciłem za swoje, wyszedłem jak z baru,
Z oszczędnościami życia
Za cenę wolności.
Zamknięty w barze, pytałem sam siebie jaki to ma sens,
Dlaczego nie umarłem młodo dwadzieścia lat temu?
Znów zaczynając od mniej niż zera,
Aby w końcu podnieść zasłonę
I opowiedzieć Wam jak było naprawdę,
Nie kreując wizerunku sukcesu, którym ludzie próbują się sprzedać.
Nie chcę żyć ma szczycie,
Tylko splunąć za siebie trochę trucizny,
By powiedzieć jak naprawdę wygląda to show.
Mile widziani wszyscy mi podobni.
Kolejne święta spędziłem w piwnicy,
Płacząc na kartonach z przeprowadzki.
Bo, gdy raz zobaczysz świat z samego szczytu
Wpadasz w pułapkę jak szczur.
Nie wydaję się człowiekiem sukcesu, ani człowiekiem z wartościami,
Kiedy cena odbiera wenę pisarzowi,
Kopiowanie samego siebie zadaje mniej bólu,
Niż gdyby ciąć się po sercu,
By znaleźć słowa w krwi.
To ten przypadek w którym mnie streszcza
Czy mnie streszcza przypadkiem
Że Ci, którzy mają już dzieci, nikt ich tutaj nie przewidział,
Moje życie to teatr,
Kiedy zgasną światła,
Nie będę miał nawet żalu,
Jeśli żyłem pełnią życia.
Na ulicy wołają za mną wujku,
To jest Filadelfia, a ja jestem Rocky,
Może być tak, że zamiast dziecka,
Bóg dał mi dwa miliony bratanków.
Przesłuchałem moje kawałki jak nigdy dotąd,
Zdrowy początek, rap n roll i dekadencja,
Najprawdziwszy, ale widać,
że wciąż byłem w żałobie po pierwszej kapeli.
Myślałem, że to będzie mój prawdziwy brat,
Dwójka dzieciaków, która od zera wymyśliła swój własny gang,
Przyjaźń, która się skończyła, jak zawsze w życiu,
Z powodu kobiet, polityki, zapachu pieniędzy.
Znów zaczynając od mniej niż zera,
Aby w końcu podnieść zasłonę
I opowiedzieć Wam jak było naprawdę,
Nie kreując wizerunku sukcesu, którym ludzie próbują się sprzedać.
Nie chcę żyć ma szczycie,
Tylko splunąć za siebie trochę trucizny,
By powiedzieć jak naprawdę wygląda to show.
Mile widziani wszyscy mi podobni.
Witajcie…
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Alessandro Aleotti Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Alessandro Aleotti |
| Rok wydania: |
2015 |
| Wykonanie oryginalne: |
J-Ax |
| Płyty: |
Il bello d'esser brutti/CD bonus nella Multiplatinum Edition (2015) |
Komentarze (0):