Jelen - Atomy

Czasami mam wrażenie, że stracę siłę
jak się tak zataczam w ciemności
Życie się rozpadło na tysiąc fragmentów, a za drzwiami czyha strach

Ja znowuż czuję, że cię stracę
Lepiej się już o nic nie pytam
Pod kołdrą mnie twój dotyk ziębie, gdy w ciemności szepczę

Możesz się marszczyć tak, jak wszyscy swami
I tak wszechświat jest, kochanie, tak, jak i my,
kiedy odłożymy na bok wszystko, co nam przeszkadza,
tylko pustką między atomami

Świat stracił kolor i smak, i zapach
Szara równina błota
Pośrodku smok niczym skalny tron
marzy o zamku ze złota

Kiedy patrzę w twoje oczy z bliska
widzę, że światła są zgaszone
Uciekają dni, ja naprawdę tęsknię
za tym, co zmarnowaliśmy

Możesz się marszczyć tak, jak wszyscy swami
I tak wszechświat jest, kochanie, tak, jak i my,
kiedy odłożymy na bok wszystko, co nam przeszkadza,
tylko pustką między atomami

Śniło mi się, że umieram z głodu
Dałaś mi oliwkę ze swoich ust

Jak ci mam to powiedzieć, już nie daję rady
Że nie musisz śnić, jestem tu

Możesz się marszczyć tak, jak wszyscy swami
I tak wszechświat jest, kochanie, tak, jak i my,
kiedy odłożymy na bok wszystko, co nam przeszkadza,
tylko pustką między atomami