Kagamine Rin & Len - Enkuroojaa / Enclosure

Puste miejsce, które nie może być wypełnione ani odznalezione
Nawet teraz, niezdolny do wypowiedzenia jakichkolwiek słów
Trzymasz swe usta mocno zaciśnięte

W ograniczonej przestrzeni
Z siłą zgromadzoną w mej dłoni
Nim nadejdzie czas uwolnienia siebie
Zniosę me roztrzęsienie

Nasze ciała przemawiają do siebie
Nasze myśli są dla nas ciągle wierne i niezafałszowane
Nastrój między nami zaczyna rozbrzmiewać w pokoju
Me serce jest przyciągane do twego

Płaczę? Krzyczę?
Emocje ciągle wylewają się z mego serca
Tak długo, jak się porównujemy, nasze różnice wyłaniają się
jedna po drugiej, i, nie znikając, wiszą nad nami

Do świata, o którym marzę, przeciekają słowa
w tak krótkiej chwili
Dokładnie teraz, bez wpadania w zamieszanie
Chcę po prostu trzymać moje oczy zamknięte

Uwolnieni z naszej przestrzeni
Stajemy się natychmiast połączeni
Ta powtarzająca się melodia wzywa
Mnie, abym się zbudził

Przeszłość i obecna rzeczywistość przemawiają
Zmieniają kształt i łączą się ze sobą
Każdy z naszych własnych snów, dwa echa, które tworzymy
Stają się zharmonizowane

Płaczę? Krzyczę?
Emocje ciągle wylewają się z mego serca
Twój kształt, któremu ślepo wierzyłam, zaczyna się kruszyć
Nawet twój głos obumarł

"Tworzenie" "Wnioskowanie" "Zapomnienie"
Znaczenie mego bycia tu
Punkt do punktu, linia do linii
Wszystko łączy się ze sobą

Zawsze będę pamiętać ten początek
Nasze zharmonizowane głosy rozwijają się
Nasze ciała przemawiają do siebie
Nasze myśli są dla nas ciągle wierne i niezafałszowane
W powietrzu jest delikatny ślad nostalgicznego głosu
Teraz, wyciągnij rękę

Płaczę? Krzyczę?
Emocje ciągle wylewają się z mego serca
Uwolniony świat, teraz, w rzeczywistej formie
Stworzy nowego "mnie"