Kalafina - Moonfesta

Niecierpliwie czekałam
Na noc z pełnią księżyca
Ćwiczyłam swój taniec
Przed lustrem
Udekorowałam moją żółtą sukienkę
Haftem
Zbierałam białe kwiaty
By wpleść je we włosy

Festiwal księżyca
Kręć się w pierścieniu, jak w polce
Zamknij oczy i znów - od początku
I aż do momentu, w którym dotrę do ciebie
Będę dalej kroczyć triumfalnie
W akompaniamencie echa dźwięku fletu

Polana, która migocze
W ciemnym lesie
Eksploduje festiwalowymi płomieniami,
Które lecą aż do samego nieba
Moje nowe buty są
Lżejsze niż pióra,
Więc nie nadepnę
Na twoje palce

Wystukuj rytm swoimi obcasami
Obróć się! Dopasuj się do dźwięku bębnów
Biały księżyc jest tamburynem
Weź mnie za rękę, spróbujemy wspólnie nim zadzwonić
W akompaniamencie echa dźwięku fletu

Mam tylko jedno życzenie
Powinno się spełnić
Nim zajdzie księżyc
Nawet jeśli nie mogę go wypowiedzieć
Lecz miłość w moim bijącym sercu
Pozostanie tajemnicą nawet przed tobą

Weselimy się w takt pocieszających nut
Spadające gwiazdy
Trzepoczą swymi srebrnymi skrzydłami
Ponieważ dzisiejsza noc jest magiczna
Dźwięk naszych butów ozdobionych dzwoneczkami
Nigdy się nie skończy

Pełnia księżyca
Przemierza ciemności
Napełniając życzeniami
Nasze uskrzydlone serca
Pieśń ogniska
Znika wraz z nocnym niebem
Jest pochodnią, która modli się
O maleńką przyszłość

Nasze uśmiechnięte twarze stają się pierścieniem
Obróć się! Dopasuj się do dźwięku bębnów
Dźwięk dzwonków wypełnia niebo
To światło we własnej osobie nimi dzwoni

Festiwal księżyca
Rozprzestrzenia się w kręgu życia
Zamknij oczy i znów - od początku
Spleciemy nasze dłonie
I będziemy śpiewać głośno, kołysząc się, bez przerwy
Aż do świtu