Linked Horizon - Kaze no Yukue

Odziany w ciemność drzemie lśniący kryształ.
O co ona, klęcząc ze złączonymi rękoma, się modli?

Wiatr przestaje wiać, ptaki są zadziwione, spadając w stronę ziemi.
Zarośnięte morze uspokaja się, gnijąc w ciszy.

Dzwony podróży słabo rozbrzmiewają wśród ciemności.
Po tej katastrofie, spotkałam nadzieję [ciebie], a wiatr się narodził.

Choć teraz to tylko słaby podmuch, okrąży cały szeroki świat,
Ostatecznie obracając silny i potężny wiatrak.
Na własne ryzyko, pragnę poznać kierunek wiania tego wiatru…

Wiatr przestaje wiać, ludzie lamentują, szukając owiec na ofiarę,
Zabijając słabych, jak tylko zechcą, upadają w ciszy.

Choć na czas zmierzchu, płomienie są już rozdzielone, a każda noc przynosi poczucie winy,
Przy końcu tej rozpaczy, powstał bohater [ty], niosąc ze sobą wiatr.

Choć ze strachu drżą ci kolana, okrążysz cały chwiejący się świat
Ostatecznie obracając silne i potężne przeznaczenie.
Ryzykując wszystko, pragnę prześledzić kierunek wiania tego wiatru…

Jestem naprawdę…. Naprawdę szczęśliwa… Że cię spotkałam…
Czuję to teraz… w głębi serca… W samej głębi mego serca…

Będąc całkiem sama, byłam w stanie znaleźć wspaniałego przyjaciela,
Choć sama nie byłabym w stanie wypełnić swej misji, wspólnie z pewnością tego dokonamy ——

Do odzianego w ciemność drzemiącego lśniącego kryształu,
Ostatecznie zadedykuję potężną, jeszcze potężniejszą modlitwę
Oraz, nieznany przez nikogo, kierunek wiania tego wiatru…