Next to normal - I've Been

Dan:
Stojąc w tym pokoju,
Cóż, zastanawiam się, co dalej.
Wiem, że muszę jej pomóc,
Ale do diabła, jeśli wiem jak.

I przez cały czas
mówiono mi,
Jak potoczy się jej choroba,
Prawda jest taka,
Że nikt nie wie tego na pewno.

I z każdym dniem ta sztuka, w której gramy,
Staje się coraz bardziej absurdalna...
I wszystkie moje lęki siedzą we mnie
Krzycząc, aby dojść do głosu...
Wiem, że tak nie będzie,
Ani jednego słowa.

Byłem tu,
Przy jej boku,
Kiedy mnie wołała,
Kiedy płakała.
Jak ona mogła
zostawić mnie samego?

Czy tak to działa?
Ta klątwa?
Nie ma sposobu,
Aby mieć pewność...
Ale jestem już tym zmęczony.

I kiedykolwiek ona odlatywała,
Ja stałem twardo na ziemi...
O, przydałaby mi się pomoc(przy dźwiganiu),
Ale nie ma nikogo pod ręką.

Dan & Gabe:
Hey, oh, oh, oh
Ah, ooh, ooh, ooh
Ooh, ooh, no...

Dan:
Nigdy nie musiałem
Stawiać czoła światu
Bez niej przy mym boku...
Teraz spaceruję
Obok niej (przy łóżku szpitalnym);
Pochłania mnie coraz szersza czarna dziura...
To tylko trochę wolniejsze samobójstwo.

Byłem tu
Przez cały czas,
Każdy wzlot,
Każdy upadek.
Ale jest gorzej,
Niż kiedykolwiek przypuszczaliśmy...

Ona jest zraniona,
Więc w jaki sposób...
Ale nie mogę
Się teraz poddać,
Ponieważ nigdy nie byłem sam...
Nigdy jeszcze nie byłem sam...