Otto Stransky - Gdy w noc wrześniową północ wybiła (Szwoleżerowie)

Gdy w noc wrześniową północ wybiła
eskadr bojowych ogromna moc
z szumem motorów ciszę przebiła
w piekło zmieniła cichą noc.

Miasto i dworce bombardowane,
gdy ludność miasta była we śnie,
gdy się niczego nie spodziewano,
to nam zadano ciosy złe.

Pierwsi obrońcy murem stanęli
w porannym słońcu się bagnet lśnił
a gdy bój ucichł, ”hurra” krzyknęli
bagnetem wroga popchli w tył.

A wtem lotnictwo się pojawiło
którym szeregi wspierali swe
a naszych ”Orłów” widać nie było
to nas zmusiło cofnąć się.

Tak się cofalim od bram Warszawy
za nami sunął czołgów wąż
lecz się nie martwmy, wszak Bóg jest z nami
więc nam nie bedzie źle tak wciąż
/
Więc się nie martwmy, że kraj zabrały,
Wszak nam nie będzie źle tak wciąż