Paluch - Nie jestem celebrytą ft. Chada

[Zwrotka 1: Paluch]
Wyżej podziemia już nie ma, wyżej już jest tylko mainstream
Wjeżdżam na rynek z albumem jak do swojej posesji
Jak do swojej posesji, i nie podważaj tej kwestii
Jestem w tym bagnie, mordeczki, osobnym ciałem niebieskim
Robią se jedynkę w lutym, gdy wolne mają najwięksi
Ja jesienią zaczynam ruchy, w tłoku OLiS przejęty
Nie dzwońcie do mnie z Top Trendy, dopóki nie znacie ksywek
Jak wbijemy tam na występy, słupki kurwa pójdą z dymem
Wasze romanse w gazetach, wasze rozwody w gazetach
Na karcie mam parę złotych, co macie jeszcze na sprzedaż?
Na swoim punkcie obsesja, gdy gaśnie kamera - depresja
Jesteście potrzebni do szczęścia, jak czwarty pasek na dresach
Słucham wyraźnie co mówisz i widzę u ciebie ten stan
Patrzę dziś na twoje ruchy i jara cię medialny lans
Poczułeś się celebrytą, bo trochę osób cię zna (co?)
Czerwony Dywan, Czerwony Dywan znowu odwiedza cię w snach

[Refren]
Nie jestem celebrytą, choć uwierz, mógłbym być
Wiem co cię jara pizdo, liczysz się tylko ty
Płonie czerwony dywan, brakuje na nim stylu
Płonie czerwony dywan, bo spala się ze wstydu
Nie jestem celebrytą, choć uwierz, mógłbym być
Wiem co cię jara pizdo, liczysz się tylko ty
Płonie czerwony dywan, brakuje na nim stylu
Płonie czerwony dywan, bo spala się ze wstydu

Chada:

Znam te bloki od dzieciaka
I przekazać się to spieszę
Ze to wszystko już od dawna dobrze znam jak własną kieszeń
Tutaj w dresie się latało
Ta zajawka była wielka
Wniebogłosy się śmieliśmy z tych kolesi, w tych sweterkach
Tu dilerka jest powszechna
Każdy skręta trzyma w łapach
Kilka rad zapamiętałem od Tomasza Cielaka
Nie ma bata - tu zostanę!
Tutaj mam na życia plany
A złośliwi będą gadać:
Chada ciągle o tym samym
Nie bywamy na salonach
Jestem swego życia fanem
Robię swoje na tej scenie
I nigdy nie poprzestanę
Ramie w ramie z przyjaciółmi
Ja nie złoże żadnych zeznań
Zawsze język za zębami
Ja innego życia nie znam
Przestań gapić się tak tępo
Gdy śmigam podpisać dozór
Bo to miejsce jest spokojne tylko koleżko na pozór
Moich wrogów ciągle drażni
Posłuchajcie moi mili
Jak się modlą w głębi duszy, żeby znowu mnie wsadzili