Paweł Czekalski - Wu-Wei

A Ty trzymasz w dłoni tę nitkę pajęczą
Delikatną jak uczucia, które strasznie jęczą
Wu-wei, wiedzieli, ci co się uśmiechnęli
Najtrudniej się trzymać nadziei

Wu-wei, wiedzieli, ci, co się uśmiechnęli
Nadziei najtrudniej trzymać się

Lato, przegotowane kolory, bo żyło się
Latem, przygotowany, zatem, też żyje się
Ja lubię te kolory, bo na jesień z nich przetwory
Starczą, kiedy zima stanie się

Lubię te kolory, bo na jesień z nich przetwory
Zima zawsze staje się

I choć przez "Się" znielubiło by się
Pana S, co Stedem także wszakże zwał się
Miał się za centrum, a jednak przy jego dystansie
Sedna sięgał, jak nikomu nie sięga się

Miał się za centrum, a jednak przy jego dystansie
Sedna sięgał tak jak nikt

By to, czytało, grało i śpiewało się
Jadę na streeta dzisiaj, chociaż para deszcz
I drobne jak krople, siedzi gra no to zarabia się
Ty śpiesząc się do pracy tutaj dajesz mi na chleb

I drobne jak krople
No siedzi gra panie, zarabia się
Ty śpiesząc się do pracy dajesz mi na chleb

A Ty trzymasz w dłoni tę nitkę pajęczą
Delikatną jak uczucia, które strasznie jęczą
Wu-wei, wiedzieli, ci co się uśmiechnęli
Najtrudniej się trzymać nadziei

Wu-wei, wiedzieli, ci, co się uśmiechnęli
Nadziei najtrudniej trzymać się