Sebastian Makowski - Karma

Powiedz jak na imię masz?
Co czujesz gdy mruczy chory wiatr?
Gdy chmury się zbierają jak stada jesiennych wron?
Za mały dzień pod nimi by się zgubić jak najdalej stąd.

Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj teraz możesz,
Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj będę przy tobie.

Zanuć jak w duszy gra muzyka.
Będziesz jak muszla znad morza.
Przyłożę cię do ucha jak szumu będę słuchał,
poczuję się się jak miejsce gdzie teraz smutna jesteś.

Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj teraz możesz,
Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj będę przy tobie.

Mocno płacz, zła karma w końcu minie.
Jeszcze raz lepiej pozostań przy mnie.
W poduchach czułych słów jak dziecko senne zatrać siebie.
Nie wolno być samemu, kiedy puste okna ciemne są jak niemy krzyk.

Wtedy przez sen wrócimy razem.
Jeśli chcesz przewodnikiem twym zostanę
i w kieszeń schowam ciebie
tam w poduchach snu bezpiecznie
Utulę mym spacerem bicia serca słuchać będę.

Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj teraz możesz,
Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj będę przy tobie.

Mocno płacz, zła karma w końcu minie.
Jeszcze raz lepiej pozostań przy mnie.
W poduchach czułych słów jak dziecko senne zatrać siebie.
nie wolno być samemu, kiedy puste okna ciemne..


Lulaj, lulaj, lulaj, lulaj, lulaj lulaj, lulaj...