Waldemar Kocoń - Jakim prawem (2. wersja)

Jakim prawem
Znaczono mi drogi, co wiodły donikąd?
Jakim prawem, jakim prawem
Codzienność wciąż karmią rozkazów muzyką?
Kto przyjaciel, kto brat, a kto wróg
Komu w twarz, komu ukłon do stóp
Z tym ci wolno, wypada
Na tamtych, niestety, uważaj

Mam prawo do życia
I do drogi, po której chcę iść
Mam prawo nie słyszeć
Durnych komend i tego, kim być
Mam prawo pokochać
Nawet diabła, bo może jest wart
Mej miłości i tego, by rękę mu podać
W człowieczy wprowadzać go świat

Mam prawo do życia
Tak jak niebo do słońca i chmur
Mam prawo też zgasnąć
Gdy cierpienia rozlegnie się chór
Mam prawo pogardzać
Moralności stróżami i wiem
Że nie muszę na rozkaz uderzać się w pierś
Moja wina, mea culpa, mój grzech

Jakim prawem
Należnej wolności wciąż chcą nas pozbawiać?
Jakim prawem, jakim prawem
Królestwu obłudy wciąż każą się kłaniać?
Apostołom rozpusty i cnót
Dwulicowym świętoszkom po grób -
Grzmiący grzechem nasz taniec
I jawne w tej pieśni przesłanie

Mam prawo do życia
I do drogi, po której chcę iść
Mam prawo nie słyszeć
Durnych komend i tego, kim być
Mam prawo pokochać
Nawet diabła, bo może jest wart
Mej miłości i tego, by rękę mu podać
W człowieczy wprowadzać go świat

Mam prawo do życia
Tak jak niebo do słońca i chmur
Mam prawo też zgasnąć
Gdy cierpienia rozlegnie się chór
Mam prawo pogardzać
Moralności stróżami i wiem
Że nie muszę na rozkaz uderzać się w pierś
Mea culpa, moja wina, mój grzech

Mam prawo do życia...
Mam prawo nie słyszeć...
Mam prawo pokochać...
Moja wina, mea culpa, mój grzech

Mam prawo do życia
Tak jak niebo do słońca i chmur
Mam prawo też zgasnąć
Gdy cierpienia rozlegnie się chór
Mam prawo pogardzać
Moralności stróżami i wiem
Że nie muszę na rozkaz uderzać się w pierś
Mea culpa, moja wina, mój grzech

Mam prawo do życia
I do drogi, po której chcę iść
Mam prawo nie słyszeć
Durnych komend i tego, kim być...