Waldemar Kocoń - Santa Maria

Zbudowany niedawno tak
z portu wypłynął.
Z szumem fal za pan brat
szedł pod prąd
swego dopinał.
Miał kapitan załogę na pięć,
zgrana ferajna.
Oni fason, porządek i styl,
on fajkę pykał.

W morze idzie na pierwszy rejs
Santa Maria.
Niech was Bóg błogosławi,
niech świat was podziwia.
Radowali się wszyscy
Santa Maria.
W wielkim trudzie stworzony
będzie świat opływał.

Radość trwała krótko bo grom
pod płaszczem nocy.
W maszt uderzył, banderę zgiął,
wiatr siłą zmroczył.
A załoga i dzielny, jak lew
z wąsem kapitan.
Oni razem, lecz każdy się
czegoś chwytał.

Tonąc wszyscy wołali
Santa Maria.
Miej nas w swojej opiece
i wiatr zatrzymaj.
Radowali się ludzie
gdy wiatr ucichał.
Dziękowali jej wszyscy
i płynęli dalej.

Tonąc wszyscy wołali
Santa Maria.
Miej nas w swojej opiece
i wiatr zatrzymaj.
Radowali się ludzie
gdy wiatr ucichał.
Dziękowali jej wszyscy
i płynęli dalej.
Dziękowali jej wszyscy
i płynęli dalej.