Sir Tom Jones, właściwie Thomas John Woodward (ur. 7 czerwca 1940 w Pontypridd w Walii) – brytyjski piosenkarz, gitarzysta, prezenter telewizyjny i aktor.

Jego popularność wyznaczają niezliczone ilości przebytych tras koncertowych w Europie, USA i na świecie oraz wielka liczba nagród i wyróżnień. Przez fanów podziwiany za śpiew, improwizację, wspaniały kontakt z publicznością, sceniczną charyzmę i energię. Wielu krytyków muzycznych określa go mianem ikony popkultury na miarę Elvisa Presleya, czy Michaela Jacksona. Uznawany jest za jedną z największych gwiazd muzyki rozrywkowej XX i XXI wieku. Wylansował kilkanaście przebojów, które na stałe weszły do historii światowej muzyki rozrywkowej, m.in. She's A Lady, It's Not Unusual, Delilah, The Green, Green Grass of Home czy Sex Bomb. Piosenka She's a Lady pojawiła się w programie Śmiechu warte w 200 programie jako teledysk śmiesznych scenek.

Jego kariera rozpoczęła się w 1963, kiedy to został liderem lokalnej grupy big beatowej Tommy Scott and the Senators, która szybko zyskał renomę w Walii. Członkowie grupy występowali w czarnych skórzanych spodniach i kurtkach. W 1964 wraz z zespołem nagrał siedem utworów dla wytwórni Maverick Records, które znalazły się na płycie, która otrzymała nazwę piosenki promującej płytę Telstar. Producentem krążka został Joe Meek.

W 1965 wokalista podpisał kontrakt z wytwórnią Decca Records, a jego drugi singiel – It's Not Unusual – stał się międzynarodowym hitem. W tym samym roku otrzymał nagrodę Grammy dla najlepszego nowego artysty oraz nagrał tytułową piosenkę do filmu Thunderball (Operacja Piorun) o przygodach Jamesa Bonda z Seanem Connerym w roli głównej. Czasami grał jako support Rolling Stonesów i koncertował wraz z The Spencer Davis Group. Potem posypały się kolejne hity: What's New Pussycat, Help Yourself, Never Fall In Love Again, Without Love, Delilah i Green Green Grass of Home. Wielką popularnością cieszyły się również niezwykle dynamiczne występy Toma na koncertach dawanych niemal na całym świecie. Pierwsze piosenki tworzył pod wpływem fascynacji twórczością Elvisa Presleya, który w drugiej połowie lat 60. został jego przyjacielem.

Po kilku hitach w Wielkiej Brytanii zamieszkał w USA. Nie krył się ze swoją seksualnością i doświadczał tego również od fanek: niektóre z nich rzucały bieliznę na scenę, krzyczały, mdlały, rzucały klucze od pokojów hotelowych na scenę. Potem rozpoczął występy w klubach Las Vegas, gdzie ciągle daje swoje przedstawienia (Tom, grający samego siebie w filmie Marsjanie atakują, również występuje w jednym z tamtejszych klubów).

W roku 1969 podpisał największy w historii kontrakt telewizyjny – dotyczył on brytyjsko-amerykańskiej produkcji This Is Tom Jones, programu, który stał się przebojem po obu stronach Atlantyku. Do roku 1971 sprzedał ponad 30 milionów płyt.

W 1986 wieloletni menadżer piosenkarza-Gordon Mills zmarł na raka, a nowym menadżerem artysty został jego syn, Mark.

W 1987 roku artysta powrócił na brytyjskie listy przebojów piosenką A Boy From Nowhere z musicalu Matador, zaś dzięki współpracy z Prince'm przy okazji projektu Kiss można go było znów oglądać w MTV w Europie i w Stanach. W 1991 nagrał entuzjastycznie przyjęty przez krytykę album Carrying A Torch, wyprodukowany przez Vana Morrisona. W tym samym roku wystąpił też na dwóch koncertach charytatywnych w Wielkiej Brytanii: The Simple Truth i na koncercie z okazji 30-lecia Amnesty International.

Kolejnym kamieniem milowym w karierze piosenkarza był album The Lead And How To Swing It (1994). Trzy lata później Tom nagrał, dla potrzeb nagrodzonego Oscarem filmu "Goło i wesoło", klasyk Randy'ego Newmana You Can Leave Your Hat On, zaś rok później Tom i Robbie Williams wykonali słynną składankę przebojów ze ścieżki dźwiękowej do tego filmu w czasie ceremonii rozdania Brit Awards.

Wydana w 1999 roku płyta Reload ugruntowała pozycję piosenkarza jako artysty świetnie sprawdzającego się w kombinacjach z tym, co najlepsze we współczesnej muzyce. Album, na którym słychać między innymi The Cardigans, Stereophonics, Vana Morrisona i Robbie Williamsa, sprzedał się w ponad 5 milionach egzemplarzy.
Tom Jones w pałacu Hampton Court w 2007

Album Reload, wydany w 2000, okazał się największym sukcesem w jego karierze. Zawiera covery utworów nagrane z innymi muzykami. Sprzedano ponad 5 milionów płyt na całym świecie. W 2002 wydał album Mr. Jones, którego producentem był Wyclef Jean i który zawierał piosenki Tom Jones International i Black Betty. W 2003 otrzymał nagrodę Brit Award za wybitny wkład w muzykę. W 2004 Sex Bomb stał się głównym hitem klubowym w Stanach Zjednoczonych. W 2008 wydał płytę 24 hours. W tym samym roku prowadził program rozrywkowy The Sunday Night Project.

Tom Jones gościł na rozdaniu Telekamer Tele Tygodnia 2009, podczas których zaśpiewał swój wielki przebój Sexbomb oraz utwór If He Should Ever Leave You z płyty 24 Hours. Podczas ceremonii odebrał nagrodę Złotej Telekamery dla gwiazdy zagranicznej. Dzień później wystąpił w programie Wideoteka Dorosłego Człowieka w TVP 2.

Ciągle występuje i nagrywa piosenki. W swojej karierze współpracował i koncertował m.in. z Roling Stonsami, Stingiem, U2, Davidem Bowie, Lionelem Richie, Robbie Williamsem, Princem, Tiną Turner, Janis Joplin, Sandrą Bernard, Paulem Anką, The Spencer Davis Group, Stereophonics, czy Eurythmics.