Cano - Alpha

Traktując to tak ostrożnie, wkonću to spieprzyłem
chociaż warto, nie uda się gdy spróbuję, nie?
Jestem zmęczony tą wojną
Ale boje się, że we mnie strzelą gdy wyciągnę białą flagę
Albo to zleje albo zjada mnie to od środka
Za moją matkę, która nie zaśnie spokojnie aż nie przyjdę
Moja muzyka jest tylko ucieczką w ból
Patrzę przez wagon na ostatnim siedzeniu

Połowa mojego życia na ulicach
na nich się uczyłem, płakałem i dorastałem
Tkwię w tym gównie
Na skórze przeszłość wyryła ogień i mam więcej dumy niż rozsądku
Jeśli atakuję to dlatego, że nigdy nie wiedziałem jak się obronić
Pokazywanie jacy jesteśmy czyni nas ludźmi ale nieodpornymi
Pijemy i śmiejemy się jakby nic się nie zmieniło
jakbyśmy mieli zostać tacy jak zawsze

Ja superbohater zastoju
widzę jak zmienia się krajobraz i ludzie
Ja.. jeśli płaczę robię to po kryjomu
Nigdy nie lubiłem mieszać nikogo w moje problemy
Tyle złych osób na tym świecie i nie nienawidzę żadnej
Moja kurewska dusza upada na grunt kiedy patrzę na moją matkę wracającą wykończoną z pracy
z bólem pleców
Robi to dla nas, nie prosząc nas o nic

Obciągali mi, wyśmiewali mi się w twarz
Kto wczoraj mnie przytulał teraz mnie unika
Są osoby, które na mnie patrzą ale nie widzą nic
Szukamy wcześniej kluczy zamiast wyjścia
I tak przez chwilę jak cię lubiłem to jest moje życie

Pamiętam jak Miquel jeszcze mógł chodzić
Kiedy byliśmy prawdziwymi braćmi
aż do odkrycia narkotyków i to zaprowadziło wszystkich do gówna
Patrzę jak radzą sobie moi koledzy
i nie mogę im robić wyrzutów, żeby ogarnęli swoje życie
" Kurwa ile jeszcze czasu! Jak to znosisz? Powiedz mi, rozstałeś się ze swoją dupą? wyrzucili cię z pracy?"
U mnie wciąż tak samo, widzisz
To jest strach, który mnie ranił, który nie pozwala mi kochać
Kiedy miłość jest antidotum i trucizną jednocześnie
I piszę dla ostatniej osoby, które będzie mnie słuchać
Jak ludzie z tasiemcem umierają razem
i każdy jeden jest odpowiedzialny za to co uczy i ukrywa
Niektóre prawdy kończą się w mgnieniu oka
Tyle czasu szukając odpowiedzi, że w końcu zapomniałem pytania

Nie sprzedaję dramów, mówię ci prawdę:
Chłopaki z mojej dzielnicy próbują wyjść z tego gówna
Mówię ci zabić skurwysyna, które robi ci krzywdę
Ponieważ to że go połamiesz, nie sprawi że zechce to naprawić

Sekunda za każde stracone ziarnko piasku
Za każde gówno, które piszę w samotności
Choćbym czuł się strasznie źle, nie zobaczą mnie załamanego
Są tematy tak głębokie, że wstyd je słuchać w towarzystwie

Zobacz, kurwa co ty robisz?
Masz tylko jedno życie i je marnujesz
Ja właściciel moich powodzeń i niewolnik moich błędów
Będąc skurwysynem i świętym w tym samym czasie, wiesz?

"szkarłatna" jest złość, krzywda, stracony czas
Smak krwi na wargach
ból tego, co się skończyło
To wszystko co próbujemy i nie osiągamy
Zachowuję to co robię sam, nie to co dostaję zrobione

Rozpościeram brak zaufania, kiedy wszystko idzie dobrze
są dni, w których patrze w lustro i nie znajduję nikogo
Wszystko mnie zawiodło, ludzie, którym ufałem
Ponieważ usta, które cię oszukują są tymi samymi co się do ciebie uśmiechają

Zobacz na siebie... w co się zamieniasz
Ja od mojego ojca mam tylko jego nazwisko...
Miłość i zdrowie dla moich
nie mogę tęsknić za tym czego nie miałem..
nie, nie mogę tęsknić za tym czego nie miałem..
nie mogę tęsknić za tym czego nie miałem..
Tylko będą cię chcieli kiedy cię stracą..
i boli bardziej, odejdź jeśli się nie uwolniłeś

Ostatnia linia między moją muzyką i twoim ratunkiem
Potykać się dwa razy o ten sam diament
Ale ty ani inni na świecie mnie nie zrozumiecie
Robię magię z katastrofy

Czarne ręce kolorujące moją przyszłość
Łączą nas kolacje i śniadania
Zjebie to jak wszyscy, naprawie jak nikt...