Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Carach Angren
Popularne teksty
Carach Angren - Sir John
Sir John
Tekst dodał(a): Cabinw
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): HapetVarBorte
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): ZeroPitaPita
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
"Scalpel,
Clamps.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts!
Cut!
Through his skin thick blood flows.
No anaesthesia as I dig in!"
Spleen uncovered,
brutally removed.
So wasteful,
tasteful,
eaten from within.
"Stitch him back up so he survives.
Eating intestines to keep ourselves alive."
"Thirteen days starving to death since they bombed this place.
All the roads blocked the forest stocked full of mines.
No there is no escape!"
Half the village died, animals fled.
Plague lurking like a ticking time bomb.
The stench of death.
"I won't regret, doctor!
Use your craft!
Now amputate my hand so I can eat!"
Forced beyond sanity they kept themselves alive.
Lost all their dignity.
"Forceps.
Clamps.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts!
Cut through his skin!
Thick blood flows.
No anaesthesia as I dig in!"
More of them died,
putrefied, but the surgeon lived on.
Fed on their organs,
limbs,
a blood hunger never satisfied.
Soon he realized his raid of death had come to an end.
No living soul left,
for his hunger driven theft.
Killed them all!
"But I must eat!
Just a little piece of me!
Come to daddy!
He must eat!"
Twenty days almost starved to death in this forsaken place.
Found by soldiers who brought him back.
He was safe.
Comatose,
little did he know what horrors slowly crawled upon him once he (a)rose.
"Severe war traumas"
he was told.
"Mouth guard.
Strap.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts.
"He ate his own tongue.
Thick blood flows.
"We are losing him!"
Heart fails.
So wasteful,
tasteful,
eaten from within.
This blood hunger grown to be a part of him.
Never satisfied,
in his last moment realized,
his raid of death had come to an end.
Clamps.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts!
Cut!
Through his skin thick blood flows.
No anaesthesia as I dig in!"
Spleen uncovered,
brutally removed.
So wasteful,
tasteful,
eaten from within.
"Stitch him back up so he survives.
Eating intestines to keep ourselves alive."
"Thirteen days starving to death since they bombed this place.
All the roads blocked the forest stocked full of mines.
No there is no escape!"
Half the village died, animals fled.
Plague lurking like a ticking time bomb.
The stench of death.
"I won't regret, doctor!
Use your craft!
Now amputate my hand so I can eat!"
Forced beyond sanity they kept themselves alive.
Lost all their dignity.
"Forceps.
Clamps.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts!
Cut through his skin!
Thick blood flows.
No anaesthesia as I dig in!"
More of them died,
putrefied, but the surgeon lived on.
Fed on their organs,
limbs,
a blood hunger never satisfied.
Soon he realized his raid of death had come to an end.
No living soul left,
for his hunger driven theft.
Killed them all!
"But I must eat!
Just a little piece of me!
Come to daddy!
He must eat!"
Twenty days almost starved to death in this forsaken place.
Found by soldiers who brought him back.
He was safe.
Comatose,
little did he know what horrors slowly crawled upon him once he (a)rose.
"Severe war traumas"
he was told.
"Mouth guard.
Strap.
Pull him to the ground.
No innocent hands!
Every second counts.
"He ate his own tongue.
Thick blood flows.
"We are losing him!"
Heart fails.
So wasteful,
tasteful,
eaten from within.
This blood hunger grown to be a part of him.
Never satisfied,
in his last moment realized,
his raid of death had come to an end.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie"Skalpel
Zaciski.
Połóżcie go na ziemi.
nie ma niewiniątek!
każda sekunda się liczy!
Tnij!
Przez jego skórę płynie gęsta krew.
Brak znieczulenia kiedy się przebijam"
Śledziona odkryta,
brutalnie usunięta .
Tak marnotrawiona,
smakowita
zeżarta od wewnątrz .
"Zszyj go by mógł żyć.
Jedząc wnętrzności aby utrzymać się przy życiu"
"Trzynaście dni głodzenia na śmierć gdy oni bombardują to miejsce.
Wszystkie drogi zablokowane, las pełen min.
Nie, nie ma ucieczki!"
Połowa wioski martwa, zwierzęta uciekły.
Plaga czyha jak tykająca bomba.
Smród śmierci.
"Nie będę żałować, doktorze!
Rób swoje!
Odetnij mi rękę bym mógł ją zjeść!"
Doprowadzeni do szaleństwa utrzymali się przy życiu.
Stracili swoją godność
"Kleszcze.
Zaciski.
Połóżcie go na ziemi.
Nie ma niewiniątek!
Każda sekunda się liczy!
Przetnij skórę!
Wycieka gęsta krew.
Brak znieczulenia kiedy się przebijam"
Większość z nich umarła,
zgniła, ale chirurg żył.
Karmił się ich organami,
kończynami,
żądza krwi nigdy niezaspokojona.
W końcu uświadomił sobie, że najazd śmierci dobiegł końca
Nie została żadna żywa dusza,
dla jego głodu
Zabił ich wszystkich!
"Ale muszę jeść!
Tylko mały kawałek mnie!
Chodź do taty!
On musi jeść!"
Dwadzieścia dni niemal zagłodzony na śmierć w tym opuszczonym miejscu.
Znaleziony przez żołnierzy którzy zabrali go z powrotem.
Był bezpieczny.
W stanie śpiączki,
nie wiedząc że horrory powoli czołgały się do niego
przebudził się.
"Ciężkie urazy wojenne"
powiedziano mu.
"Usta zakryte.
Pasek.
Połóżcie go na ziemi.
Nie ma niewiniątek!
Każda sekunda się liczy."
"On zjadł swój język."
Gęsta krew wycieka.
"Tracimy go!"
Serce zawiodło.
Tak marnotrawiony,
smakowity,
zeżarty od środka.
Ten głód krwi stał się jego częścią,
nigdy niezaspokojony,
w ostatniej chwili zrozumiał ,
że jego najazd śmierci dobiegł końca.
Zaciski.
Połóżcie go na ziemi.
nie ma niewiniątek!
każda sekunda się liczy!
Tnij!
Przez jego skórę płynie gęsta krew.
Brak znieczulenia kiedy się przebijam"
Śledziona odkryta,
brutalnie usunięta .
Tak marnotrawiona,
smakowita
zeżarta od wewnątrz .
"Zszyj go by mógł żyć.
Jedząc wnętrzności aby utrzymać się przy życiu"
"Trzynaście dni głodzenia na śmierć gdy oni bombardują to miejsce.
Wszystkie drogi zablokowane, las pełen min.
Nie, nie ma ucieczki!"
Połowa wioski martwa, zwierzęta uciekły.
Plaga czyha jak tykająca bomba.
Smród śmierci.
"Nie będę żałować, doktorze!
Rób swoje!
Odetnij mi rękę bym mógł ją zjeść!"
Doprowadzeni do szaleństwa utrzymali się przy życiu.
Stracili swoją godność
"Kleszcze.
Zaciski.
Połóżcie go na ziemi.
Nie ma niewiniątek!
Każda sekunda się liczy!
Przetnij skórę!
Wycieka gęsta krew.
Brak znieczulenia kiedy się przebijam"
Większość z nich umarła,
zgniła, ale chirurg żył.
Karmił się ich organami,
kończynami,
żądza krwi nigdy niezaspokojona.
W końcu uświadomił sobie, że najazd śmierci dobiegł końca
Nie została żadna żywa dusza,
dla jego głodu
Zabił ich wszystkich!
"Ale muszę jeść!
Tylko mały kawałek mnie!
Chodź do taty!
On musi jeść!"
Dwadzieścia dni niemal zagłodzony na śmierć w tym opuszczonym miejscu.
Znaleziony przez żołnierzy którzy zabrali go z powrotem.
Był bezpieczny.
W stanie śpiączki,
nie wiedząc że horrory powoli czołgały się do niego
przebudził się.
"Ciężkie urazy wojenne"
powiedziano mu.
"Usta zakryte.
Pasek.
Połóżcie go na ziemi.
Nie ma niewiniątek!
Każda sekunda się liczy."
"On zjadł swój język."
Gęsta krew wycieka.
"Tracimy go!"
Serce zawiodło.
Tak marnotrawiony,
smakowity,
zeżarty od środka.
Ten głód krwi stał się jego częścią,
nigdy niezaspokojony,
w ostatniej chwili zrozumiał ,
że jego najazd śmierci dobiegł końca.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):