Elton John - Indian Sunset

Obudził mnie tego wieczora zapach pnącego dymu drewnianej fajki
Jak delikatna pajęczyna zwisająca nad malowanym tipi
Och, poszedłem zobaczyć się z moim wodzem z moją włócznią i z moja kobietą
Powiedział nam, że żółty księżyc ma się ku upadkowi
Nie mogę w to uwierzyć, powiedziałem, nie wierzę, ze nasi wodzowie polegli
On nie zostawiłby swoich podopiecznych na pastwę rzezimieszków i żołnierskich strzelb
O wielki ojcze Irokezów od czasów mojej młodości
Nauczyłem się odczytywania dymu I piersi żywionej dźwiękiem bębnów
Nauczyłem się władać tomahawkiem I ujeżdżać dzikiego malowanego kuca
Jak rzucać rękawicę Siuksom i uczynić córkę wodza moją.

A teraz żądasz, bym patrzył
Na powolny gwałt zadawany czerwonej rasie
Czym są słowa, których mam wysłuchać
Padające z ust żółtego psa, którego lęka się biały.

A więc biorę tylko to, co moje, panie; mojego konia, moja squaw, moje dziecię
Nie mogę trwać tu patrząc, jak konasz wraz z duma mojego plemienia
Więc muszę iść, by szukać żółtego księżyca i ojców naszych synów
Gdzie czerwone słońce rozlewa promienie nad wzgórzami złota i ma bieg uzdrawiająca woda
Tratując rosę na prerii, gubiąc ślady kopyt w piasku
Tych, którzy pragną pójść mym śladem, witam z szeroko rozpostartymi ramionami
Powiadali zbiegli zdrajcy, że Geronimo padł.
Złożył swą włócznię, kiedy wypełnili jego czaszkę ołowiem

Oto dlaczego nie mogę tu zostać
W tej krainie, która niegdyś była mi domem, już go w niej nie odnajduję .
Tak tu samotnie i cicho, a konie żołnierzy zbliżają się.
I nadchodzi czas, by naciągnąć łuk i zakończyć mój płonny bieg
Do czasu, gdy odnajdę czerwone słonce; raz z moimi najbliższymi
Gdzie bizony skubią w dolinie koniczyny, bez odgłosu dział
A czerwone słonce nareszcie rozlewa promienie nad wzgórzami złota
I pokój nadchodzi dla tego młodego wojownika wraz z raną po kuli