Tekst piosenki:
Gdy upadła ostatnia nadzieja,
ból i rozpacz zmieszały się z krwią.
Powiew śmierci wiał prosto w ich twarze,
stali twardo w dłoniach trzymając broń.
Wymierzoną w pazerność wroga,
który życiem płacił za błąd.
Dumny naród Białego Orła!
zagarnie ich życia nim puści ich stąd.
Dziś tak cicho szepczą mogiły,
mazowieckich lasów i łąk.
Polska ziemia usłana jest nimi,
tak jak Oni bierzmy miecze do rąk.
Szponem zemsty szarpie nasz orzeł,
patrzcie tu gdzie rodzina i dom.
Dla poległych palmy ten ogień!
Odwaga i Siła sprosta wojennym dniom.
Polski Żołnierz walczy do końca!
gdy wokoło ruiny i głód.
Wznosi honor i dumę do Słońca!
a wróg pada u jego stóp.
Szlakiem wichru pomorskiej Chąsy, pogańskich obrońców tych ziem.
Pośród skrzydeł potężnej Husarii, stratujemy swą słabość i lęk.
Biel i Czerwień wzniesiemy ku niebu, aby w sercach zapłonął znów żar
Wykrzyczymy wszystkie imiona, bohaterów co zginęli za kraj!
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (1):