L.J.N. - Wstręt do życia

Wiesz to nie jest tak, że nie chce mi się żyć,
Choć nie da się ukryć, że się odechciewało
żyć czasami …
Włóczyłem się nocami, szukając śmierci z kolegami,
Tu na ulicach, gdzie walka z dragami
Jest jak walka z wiatrakami.
Upadam, wstaję po to by znowu upaść,
Wiem to nie jest fajne,
Nie raz się chciałem zmienić, ale zawsze od jutra,
Bo dzisiaj inne plany, są dragi i wódka,
To przenośna trumna, gdy dopada pustka
Cie! Chlejesz na maxa, nie?

I koło się zamyka, lecą lata zegar tyka,
Mija młodość, radość znika,
widzisz typa z tamtych lat, a właściwie jego wrak.
po przebytych szpitalach, tych zielonych salach
gdzie męczy samotność tak mocno, że to kara,
aż się odechciewa żyć więc mówiłem życiu Nara.