Nowaczkiewicz - Spowiedź 2

Nagrałem „Spowiedź” bo chciałem powiedzieć coś o sobie
Ja też jak tata leczyłem fobie tym alkoholem
Wiem że części z was dałem iskrę żeby płonął ogień
Jakiej kłody byś pod sobą nie miał dziwke da się obejść
Było ciężko matka trzymała ojca we krwi Bolało nas tak bardzo serce dziś
Jest szczęśliwa z innym gościem
Dzięki za to Bogu najważniejszy człowiek odnalazł już zasłużony spokój
Od „Spowiedzi” zmieniło się w chuj iii
Trochę leku smutku hajsu leku żeby tutaj być
Pogadałem z ojcem jakoś lżej mi od tej pory Wybaczyłem mu co złe i koniec tej domowej wojny
Ci goście którzy przekopali mnie za małolata Dziś chcą mi zbijać piątki nie mam o czym z wami gadać
Tamte czasy gorzkie bardziej niż poranna kawa
Powinniście dziękować że przestałem już się mścić

Akceptuj siebie bo nie wiesz kiedy ostatni dzień
Jako ośmiolatek doświadczyłem utraty jej
Bóg zabrał mi człowieka za którym tęsknię do dziś
I każda chwila z nim pozwalała szczęściem żyć
Wiem że jest ze mną czuwa i broni mnie od złego
Chodź nigdy nie zrozumiem czemu nie ma jej tu ze mną
Była by dumna na jakiego gościa wyrusł mały Kuba
Bo wartości stawiam ponad ten jebany pieniądz

Skreślony przez wielu ja nie chciałem się tak czuć
Wyalienowany inny od innych bo nie samotny jak duch
Mojej wartości nie określa żaden człowiek już
Ja zrozumiałem chodź zepsuty chce naprawić ból
Całe życie na kreskę i noce na kresce co rano budził się bez kasy
On nie umiał bez niej inaczej a oni jak w exel już dawno spisani na straty
Koledzy z klasy od których co przerwę dostawałem baty
I z limo na twarzy wracałem do chaty po pracy
Zmęczony mamie musiałem to kurwa tłumaczyć