The Jezabels - City Girl

Nigdy więcej nie będę się rozglądać
I zastanawiać się jak to wszystko się zaczęło.
Nigdy więcej nie będę się rozglądać za tobą.
Zegne mięśnie.
Wyłącze światła
W twoim martwym punkcie.
Czy to jest czas zbijania z tropu?
Myśle przejrzyście.
Podnosze się i spadam.
I kochanie, nie wiem dlaczego uważasz, że przypomne ci...
Może nie zastanawiałam się dlaczego uderzam w ziemie za każdym razem.

Ale, ojej, mam gorączke, mam dreszcze kiedy dzwonisz.
Niech to wszystko się rozwija.
Niech rozpocznie się przedstawienie, Fortuna.
Będziesz dziewczyną z miasta.
I powiesz do widzenia słodkiemu, prostemu życiu które znałaś.

Ooh hoo, do widzenia.
To prawda.
Jesteś po drugiej stronie, po drugiej stronie starego świata.

Każdego miesiąca to główno staje się wbrew oczekiwanią, wiem że moje ciało opowiada historie ziemi w całym jej bólu i chwale.
Biegnę w tym kierunku, szybki marsz.
Jak się masz?
Złapałeś grype?
Cóż, wiem tylko, że chce abyś mnie uwielbiał.

I kochanie, nie wiem dlaczego uważasz, że przypomne ci...
Może nie zastanawiałam się dlaczego uderzam w ziemie za każdym razem.
Idąc przez świece,
Miejąc nadzieje że uszczelnisz mnie...
Ojej, wychodze na ulice późno w nocy i idę.
Rzuć to, rozwiń się w świecie, wpadnij w szał.
Dostań się na własną ziemie.
Ktoś wręczy ci słodką propozycje pewnego dnia.
I ty powiesz, powiesz "Dzień dobry. Jak się masz, Fortuno?"
Bedziesz dziewczyną z miasta wktótce.

Ojej, mam gorączke.
Mam dreczcze kiedy dzwonisz.
Niech to wszystko się rozwija jak troll w tobie.
Wyjdz do baru i na grila. Na obrzeżach miast i świata.
Niech stara kontrola pójdzie do domu, będziesz dzieczyną z miasta wkrótce.