The Smiths - There Is A Light That Never Goes Out

Steven Morrissey

Johnny Marr

1985

The Smiths

Miley Cyrus, The Ocean Blue, The Divine Comedy, Neil Finn & Friends, Ghost Mice, Speedstar, Joseph Arthur, The Magic Numbers, Sweet and Tender Hooligans, Anberlin, Noel Gallagher, Janice Whaley, Dum Dum Girls, Twin Shadow featuring Samantha Urbani, Radioactive Kids

The Queen Is Dead, The World Won't Listen, ...Best II

Teledysk wyreżyserował Derek Jarman. Piosenka została nagrana jesienią 1985 roku podczas sesji do albumu "The Queen Is Dead". Została wydana na singlu we Francji w 1987 roku, natomiast w Wielkiej Brytanii (gdzie doszła do 25. miejsca na liście przebojów) i innych krajach dopiero w 1992r., a więc pięć lat po rozpadzie zespołu, mimo, że była mocnym kandydatem do drugiego singla z płyty, natomiast ostatecznie wybrano "Bigmouth Strikes Again". Kolejne wydanie nastąpiło w 2005r., tym razem w solowej wersji Morrisseya na żywo (11. miejsce na listach w Wielkiej Brytanii). W utworze wykorzystano syntezator o brzmieniu smyczków i fletów, co nie podobało się Morrisseyowi, jednak musiał na to przystać, z powodu problemów finansowych zespołu i wynikłej z tego niemożności zatrudnienia prawdziwej orkiestry, a także z oporu do angażowania muzyków z zewnątrz do projektu The Smiths. Sekwencja akordów (F#m–A–H) została zapożyczona z "Hitch Hike", czyli utworu Rolling Stonesów, będącym coverem Marvina Gaye'a. Jak przyznał gitarzysta The Smiths, Johnny Marr, był to żart, który miał sprawdzić, czy krytyka zauważy podobieństwo do innego utworu- "There She Goes Again" The Velvet Underground, w którym to według niego doszło również do sporego zapożyczenia z "Hitch Hike". Krytyka zwróciła za to uwagę, że prawdopodobną inspiracją utworu w warstwie lirycznej może być legendarny aktor James Dean, który był idolem Morrisseya, a w szczególności jego rola w "Buntowniku bez powodu", która ukazywała rozterki i problemy młodej osoby, podobnie jak "There Is a Light That Never Goes Out". Utwór ostatecznie został jednym z najbardziej rozpoznawalnych i najlepiej przyjętych kompozycji The Smiths; wygrała ona konkurs Johna Peela na ulubioną piosenkę słuchaczy BBC Radio One w 1986 roku, została uznana za dwunastą najlepszą piosenkę wszech czasów w ankiecie NME w 2014 roku, a portal Acclaimed Music umieścił ją na 78. miejscu najbardziej uznanych utworów wszech czasów oraz na 8. miejscu wśród lat 80. Wpływ można dostrzec także w innych mediach, choćby w książce "Trainspotting" (zekranizowanej w 1996 roku), gdzie tytuł piosenki jest tytułem całego rozdziału, czy w filmie "500 dni miłości", gdzie ma wpływ na rozwój fabuły poprzez zbliżenie do siebie bohaterów. Tytuł został wykorzystany także podczas otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku jako nazwa przedostatniej części ceremonii, w momencie finalnego odcinka sztafety ze zniczem olimpijskim.

500 Dni Miłości, Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie (książka), Maminsynek, Zabójca