Underoath - Anyone Can Dig A Hole But It Takes A Real Man To Call It Home

Jestem bardziej chaosem, niźli przywódcą,
A choć nie powinno tak być, jest dokładnie odwrotnie.
Obawiam się, że wszyscy tu jesteśmy ofiarami,
Każdy z nas jest czymś obciążony.
Ponownie przywiodłem nas wszystkich w sidła obłąkania.
Oh, cóż za splot motywów!
Czyżbyśmy podeszli za blisko do zagłady?
Zawsze odziewamy się w szaty "tych złych",
Obawiam się, że nikt już nas nie słucha.
Wariuję.
Mam dość wszystkiego.
Sam napędzam tę machinę nienawiści.
Nie patrz w dół...
Jedyną przeszkodą na mej drodze jestem ja sam.
Najzwyczajniej w świecie głośno myślę:
Jak to możliwe, że wciąż żyję?
Powinienembył przeminąć dawno temu...
Nie mogę się uwolnić od tego wszystkiego.
Tradycyjnie spieprzyłem to wszystko:
Niczym cię nie obdarowałem,
Nigdzie cię nie zabrałem.
A ty wciąż słuchasz tego, co mam do powiedzenia...
Cały świat dookoła mnie,
Zmienił się na gorsze.
Zostawiony samemu sobie, powoli wspinam się ku górze.
Czy powinienem skoczyć?
A może powinienem pozostać tu gdzie jestem?
Czy uda mi się ułożyć sobie kolejny dzień?
TO JA JESTEM TYM, KTÓRY SIĘ MYLI.
Boże, wybacz mi...