Żniwa - Herr Mannelig

Wśród czarno szarych drzew,
zanim jeszcze zapiał kur
córka trolla szła, górska wiedźma.
Ucichł ptaków śpiew, gdy minęła zamku mur, a zchrypnięty głos się odezwał.

Herr mannelig, herr mannelig, poślubić pragnę cię, moja hojność nie zna dziś granic.
Herr mannelig, herr mannelig, odpowiedz tak lub nie, zanim świat spowije zmierzch.

12 rączych koni tobie ofiaruje dziś, co prześcigną wichry północy,
12 pięknych młynów z których każdy srebrem lśni, a ich żarna całe ze złota!
[przygrywka]
Pradawny miecz ci dam który lekki jest jak liść, chodź przecina pancerz i zbroje.
Koszulę białą niczym śnieg, utkaną z rannych mgieł, jeśli zechcesz wziąć mnie za żonę.

Herr mannelig, herr mannelig poślubić pragnę cię, moja hojność nie zna dziś granic!
Herr mannelig, herr mannelig, odpowiedz tak lub nie zanim świat spowije zmierzch.

Twe dary są wspaniałe lecz nie mogę przyjąć ich,
bo diabelska tworzyła je ręka.
Wracaj do swych grot gdzie szatański pomiot śpi i już więcej mnie nigdy nie nękaj!

Herr mannelig, herr mannelig, poślubić chciałam cię, lecz gdy nie chcesz przyjąć tej chwały,
cokolwiek nie uczynisz, moja zemsta sięgnie cię, zanim świat spowije zmierzch.