96neko - Orange

Niebo skąpane w pięknej barwie tej
Wieczór ciepły tak, wracać już czas
Hej, gdzie powinienem skierować kroki swe?

Drogę słupy betonowe pokazują mi
Wzdłuż drogi ustawione, podczas gdy ja
Właśnie zaczynam kroczyć ku nieznanej wieczności

Wspomnienia stare tak wracają
Wypełniają melancholią znużone serce me
Lecz teraz już nie ważne są, ponieważ jesteś ty
Osoba bez której nie mógłbym już żyć

Słońce na pomarańczowo barwi świat , widzę jedynie cię
Zastanawia mnie czego szukasz tak, w niebo wpatrując się
Wieczorem zaś do domu odchodzisz z radosnym uśmiechem
Lecz wciąż, coś dziwnie niepokoi mnie

Powoli tak, ty i ja
Za ręce złapaliśmy się wracając już
O własne nogi wciąż potykam się
Próbując rozmową jakoś zająć Cię
Mam nadzieję, że jutrzejszego dnia
Z moimi uczuciami poradzę sobie już
Mam nadzieję, że nasza radość będzie trwać
Na zawsze i dłużej

W miarę jak czas wolno upływa
Ja w nic nie znaczącym tłumie wciąż znajduję się
Dobrze już wiem, rozumiem już, że niemożliwym jest
Od twej dobroci odsunięcie mnie

Tych kilka słów, ważnych dla mnie tak w piosence układa się
Jednak dla mnie przekazanie ich Ci dużo za trudnym jest
Wciąż najbardziej zależy mi, by wahanie me
Odeszło gdzieś, odgonić precz je chcę

Przyznam teraz, że być może zbytnio lekceważyłem Cię
Powinienem był chcieć zrozumieć Cię, postarać się o to
Lecz nadal, myślę że powodów by nie podawać się wiele znajdę i
Jednym z powodów tych będzie to jak świat przysłoniłaś mi

Słońce na pomarańczowo barwi świat , widzę jedynie cię
Zastanawia mnie czego szukasz tak, w niebo wpatrując się
Wieczorem zaś do domu odchodzisz z radosnym uśmiechem
Lecz wciąż, coś dziwnie niepokoi mnie