A N T I M O N Y - Hope

Przysięgam, że czuję się samotnie. Świat wokół mnie jest zamarznięty. Wpadam w najgłębsze miejsce mojego umysłu, aby znaleźć właściwe odpowiedzi. Nie mogę spać, moje rany znów bolą. Jestem zmęczony, cholernie zmęczony fałszywą miłością. Wycieram łzy z mojej twarzy, bo stałem się zagubiony i nie mogę odnaleźć drogi powrotnej. Słowa nie potrafią tego naprawić, jedynym sposobem jest NADZIEJA. Szukam ułaskawienia. Szukam trochę uśmiechu. Szukam oddechu. To zabawne, jak ludzie są obojętni, tysiące tych samych ciał zmierzających do tego samego miejsca. Tam nie ma czasu na miłość i wiarę. Boże, jestem chory od tego życia. Wiem, że powinienem czuć się wolny, ale moje serce pęka gdy widzę całe to gówno. W takiej depresji jestem cholernie chory! Jestem otoczony przez ludzi imitujących moich przyjaciół. Wtedy znalazłem Ciebie. Ręka ojca dająca mi nadzieję na lepsze życie jak w pośpiechu przechodzi mi przez myśl. W wiarę, miłość oraz nadzieję... Bądź najlepszą osobą jaką możesz być! Pierdol to, co myślą ludzie. To twoje życie, rób to po swojemu. Nie trać żadnej chwili, żadnego czasu. Nie trać nadziei.