Alex Warren - Ordinary

Mówią, że święcona woda jest rozcieńczona, a to miasto straciło swoją wiarę
Nasze kolory ostatecznie wyblakną
Więc jeśli nasz czas się kończy dzień po dniu
Zrobimy z codzienności nasze arcydzieło

Och, moje, moje, och moje
Kochanie, spoglądam na ciebie raz

Wyciągasz mnie z codzienności
Chcę, byś mnie kładła, do czasu, aż umrzemy i zostaniemy pochowani
Na krawędzi twojego noża, pijani twoją winoroślą
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy
Coś tak niezwykłego
Sprawiłaś, że całuję ziemię Twojego sanktuarium
Rozbij mnie swoim dotykiem, o Panie, obróć mnie w proch
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy

Beznadziejne alleluja
Och, po tej stronie bramy niebios
Przysięgając na moje życie
Jak oddychasz i zabierasz mi oddech
Przy twoim ołtarzu będę się modlić
Ty jesteś rzeźbiarzem, a ja gliną
Och, moja moja

Wyciągasz mnie z codzienności
Chcę, byś mnie kładła, do czasu, aż umrzemy i zostaniemy pochowani
Na krawędzi twojego noża, pijani twoją winoroślą
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy
Coś tak niezwykłego
Sprawiłaś, że całuję ziemię Twojego sanktuarium
Rozbij mnie swoim dotykiem, o Panie, obróć mnie w proch
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy

Coś tak niebiańskiego
Czuję się lepiej niż w ekstazie
Gdy jesteś obok mnie
Och, mój, mój
Świat był czarno-biały
Dopóki nie zobaczyłem twojego światła
Myślałem, że trzeba umrzeć
By znaleźć

Coś tak niezwykłego
Chcę, byś mnie kładła, do czasu, aż umrzemy i zostaniemy pochowani
Na krawędzi twojego noża, pijani twoją winoroślą
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy
Coś tak niezwykłego
Sprawiłaś, że całuję ziemię Twojego sanktuarium
Rozbij mnie swoim dotykiem, o Panie, zwróć mnie prochowi
Aniołowie w chmurach są zazdrośni, wiedząc, że znaleźliśmy...