Alkonost - Waiting

"Czekanie"

Gdzie włóczyłeś się, gdzie wędrowałeś?
Dla niecodziennych dni, gdy błąkałeś się jak wiatr po dzikich łąkach?
Tak długie lata, mają zakrzywione, oznaczone drogi,
I zapomniałeś gdzie się kierowałeś.

Te trawy oczarowały mnie, w ciemnej otchłani,
Zatruły mnie i wciągnęły w głębokie, czarne bagno.
I włóczyłem się dookoła w gęstej mgle.
Bez światła - to tylko zapomniane sny.

Ptaki odleciały już do domu, z odległych krain.
Ptaki te białe, do gniazd, które były zapomniane.
I tylko ty jeszcze nie jesteś związany przez tęskontę,
Do ojczystej krainy, wciąż się odwracasz, lecz nie twój wzrok.

Szukam cię, w opuszczonej krainie
Wzywam, lecz nie słyszę odpowiedzi.

Po prostu wszystko jest zmartwione, wiosenne wody odpłyną.
Po prostu zaczekam na ciebie, lecz nie będzie odwrotu.

Lecz me dni, umrą daleko niczym iskry.
I opadające niebo, będzie wykrwawiać mój ostatni zachód słońca
I podążę za tobą poprzez ognie internacji.
I trawy snów okryją mój stos.

Rzeka jest szeroka, wije się długą drogą.
Poprzez pola śmierci.
Których nie mogłam pokonać.

I przyćmione światło rośnie - moje słońce będzie wkrótce odchodzić,
Więc wyciągnę swe słabe ręce,
Do zachodu słońca, oferującego pożegnanie.