Aqua Timez - 1mm

rok 2006, zbudujmy nieśmiertelny sen, to chwała
Wracam do rzeczywistości, moja dusza
Opłakująca koniec swojej nieśmiertelności
Północ, długopis i kartka papieru,
Zmierzam się z kluczowym momentem wejścia gościa
Tematem świata według mnie jest jedno:
Zastanawianie się nad sensem życia człowieka, wewnątrz wiatru
Jeśli mógłbym zamknąć wieczność w tych dłoniach,
Co bym zrobił…
Każdy boi się miejsca pobytu miłości,
Gdzieś tam w głębi serca
Ludzie udają, że nie obchodzi ich robienie tak dużo
Żeby uciec i wierzą, że tym razem
Żal, przywiązanie, miłość, nawyk,
Kiedy mówisz- 'whatever' kończysz zabierając te rzeczy ze sobą
Trudno mówić, ale nawet ta depresja jest moją własnością
Niekończące się pragnienie i agonia
Nic oprócz wokalnego solo
Tysiące ciosów płynących z mikrofonu
Eksplozja i cisza, Podróżowanie samolotem
Podróż, którą przebywasz…
Znalazłszy schron w ciepłych wspomnieniach,
Oszukujesz ból
Ale ten głos, to ciało
Istnieje dla tego momentu, nie dla przeszłości
Chmury, które skrywają niebieskość nieba
Miną, odpłyną w dal i znowu będzie słonecznie
Prawdą jest powiedzenie, że
Łzy z pewnością będą wciąż płynęły
Jeśli te rzeczy, które trzymam w swoich dłoniach
Mają zniknąć
I jedynymi, które pozostaną, będą te, które dałem osobie, którą kocham
Chcę zostawić w sercu tej, którą kocham,
Moje delikatne uczucia
Odrzućmy tą depresję
Śmiejmy się z bólu
Każdy, gdzieś w głębi serca
Boi się miejsca pobytu miłości
Wierzyli, że mogą uciec,
Teraz mają pretensje
Są na tym świecie
Pożegnania, których nie unikniesz, nawet jeślibyś chciał
Ale, jak już odetchniesz, idź dalej