Athanor - Feniks

Mój płomień, jak świeca dopala się.
Na drugą stronę snów przeprawiam się.
Cofa się film, ostatni widzę już kadr.
Gdy serce me zgaśnie , przestanie bić ,
gdy wieko zatrzasną , jak stare drzwi.
Gdy ciało już ostygnie mi. wtedy je podpal.
Unoszę się lekko jak powiew mgły.
Na twarzach mych bliskich widzę, widzę łzy,
a ciało już ostygło mi, więc teraz je podpal.
A prochy rozsypiesz w ogrodzie swym,
tam róże zakwitną i przypomną ci.
A nocą ,ja jak feniks pojawię się, z popiołów pojawię się.
Mój płomień, jak świeca dopalił się,
na drugą stronę snów przeprawiłem się, cofnął się film ,
ostatni minął już kadr. Zamykam oczy....