Balloon - Hana ni Kaze

Nie patrz na mnie obojętnie, choć już tyle razy dałam się zwieść. Dlaczego ten nękający serce ból jest tak trudny do oswojenia? Dlaczego udaję, że nie widzę, jak cierpię?

Nie odchodź! Nie dostrzegaj przyszłości. Uciekajmy stąd, nim ktoś nas zobaczy, z oddechem burzliwym i niezrównanym.

Nie chcę wiedzieć! Nic innego się nie liczy. Czy to zrozumiesz? Nawet jeśli ta miłość jest egoistyczna, pójdźmy w cień, w mrok.

Zawstydzony, patrzyłem w niebo, ile razy cię przebaczałem? Dlaczego ten hałaśliwy umysł jest tak trudny do uciszenia? Dlaczego zazdrosne serce kryje się pod parasolem?

Nie odchodź! Spoglądajmy wspólnie w pochmurne niebo, nie da się żyć samotnie. Będę deszczem, który cię otuli.

Nie mów nic! Wszyscy i tak zrozumieją, więc milczmy i tańczmy w iluzji miłości. Pójdźmy w cień, w nieznane.

Nie ma znaczenia, nie ma znaczenia, nie ma znaczenia, co wspominam, ciągle myślę, już nie wytrzymam. Czy naprawdę nie lubisz smutku? Czy to prawda?

Już nie potrzebuję, już nie potrzebuję, już nie potrzebuję kłamstw. Wykrzycz to, wyrzuć z siebie, niech znikną. Czy nie chciałbyś poczuć ulgi? Czy naprawdę nie lubisz smutku? Czy to prawda?

Nie odchodź! Nie dostrzegaj przyszłości. Uciekajmy stąd, nim ktoś nas zobaczy, z oddechem burzliwym i niezrównanym.

Nie chcę wiedzieć! Nic innego się nie liczy. Czy to zrozumiesz? Nawet jeśli ta miłość jest egoistyczna, pójdźmy w cień, w mrok.