Bartek Królak - Pójdę spać, zapomnę cię

Dziś na pewno, już to wiem,
Pójdę spać, zapomnę cię.
Pójdę spać, zapomnę cię...

Polubiłam taki świat
I jego lekko gorzki smak.
Polubiłam taki świat.

Dziś na pewno, wiem to już,
Zamknę drzwi, zgubię klucz.
Zamknę drzwi, zgubię klucz...

Wymyśliłem sobie sen:
Jasne dłonie w czarnej mgle.
Pójdę spać, zapomnę cię.

Ile łatwiej by nam było,
Gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło
W innej erze każde z nas?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
Odejdziemy czarną drogą, tam
Gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce.
Ty donikąd, ja za tobą...

Właśnie dziś ostatni raz
Widzę w oknie twoją twarz.
Widzę w oknie moją twarz...

Tyle tych przeklętych miejsc
Pełnych nas... Niepełnych mnie...
Pójdę spać.
Pójdę spać, zapomnę cię...


Ile łatwiej by nam było,
Gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło
W innej erze każde z nas?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
Odejdziemy czarną drogą, tam
Gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce.

Ile łatwiej by nam było,
Gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło
W innej erze każde z nas?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
Odejdziemy czarną drogą, tam
Gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce.
Ty donikąd, ja za tobą...