BLOW - 02.07.2009

Myślę o prawdzie jaki ma sens ( jaki ma sens)
choć czuje pustkę uśmiecham się
jeśli się poddam tym uczuciom, rany nie zagoją się
a Ci co odeszli i tak już nie wrócą

Ref. Nauczyłam się śmiać (nauczyłam się), choć nie jest do śmiechu,
Nauczyłam się cieszyć (nauczyłam się) choć nie ma z czego,
Nauczyłam się mówić ( nauczyłam się) to nie łzy to alergia
jest dobrze, jest dobrze, jest dobrze

Odwracam oczy, może prawda zabłądzi, nie wkroczy
Potrzebna mi chwila zapomnienia,
Da siłę gdy wróci rzeczywistość
gdy wrócą wspomnienia
Są tacy ludzie o których nie da się zapomnieć
Są takie rzeczy o których nie da się nie myśleć
Są tacy ludzie o których nie da się zapomnieć

Ref. Nauczyłam się śmiać (nauczyłam się), choć nie jest do śmiechu,
Nauczyłam się cieszyć (nauczyłam się) choć nie ma z czego,
Nauczyłam się mówić ( nauczyłam się) to nie łzy to alergia
jest dobrze, jest dobrze, jest dobrze

Gdziekolwiek się nie schowam zwinę w kłębek, przykryje kocem,
Prawda jak kamień na mnie spadnie zapuka do drzwi nieodwracalne
Dziś jeszcze się nie przyznaje mówię : jestem silna
Oprzyj się o mnie jak o skałę (oprzyj się o mnie)

Ref. Nauczyłam się śmiać (nauczyłam się), choć nie jest do śmiechu,
nauczyłam się cieszyć (nauczyłam się) choć nie ma z czego,
nauczyłam się mówić ( nauczyłam się) ... to nie łzy to alergia
jest dobrze, jest dobrze, jest dobrze