Bonobo - Stay the same

Nocny pociąg, północ
Walizki rozłożone koło nóg.
Dobytek, trochę uszczuplony jest ze mną.
Ciężki, ale kojący jest jak delikatna symfonia.

Daję głowie odpocząć na zagłówku
Jest ciężko i zimno, choć to najlepsze co mogę zrobić.
Pociąg wciąż jedzie, a moje serce nie chce się ruszyć.

Czasy się zmieniają, nigdy nie będzie już tak samo.
Mam nadzieję, że ja się nie zmienię.
Dziwne są powody, dla których gramy w tę grę.

Zostawiłam Cię z dyskretnym listem,
Włożyłam go w drzwi od piwnicy.
Wciąż tam wisi, mam nadzieję, że przeczytasz, gdy ja będę płakać.

Ostatni raz, to ostatni raz,
gdy migoczę tak barwnie.
Wszystko spływa mi z głowy do stóp.
Śmiejemy się, żartujemy
tak dochodzi do mojej porażki.

Czasy się zmieniają, nigdy nie będzie już tak samo.
Mam nadzieję, że ja się nie zmienię.
Dziwne są powody, dla których gramy w te gry.