Bosski Roman - Jeśli Kochasz

To dla wszystkich niespełnionych ludzi w pogoni za szczęściem,
To co piękne i najlepsze w życiu cały czas nietknięte,
Kto wie, może Ty się staniesz tu kolejnym prezydentem,
Ja słucham głosu duszy, by znaleźć co najpiękniejsze

Jeśli kochasz, to co robisz, to niczego nie jest brak,
Krocz tą ścieżką dalej brat, nigdy nie skończysz jak biedak,
Tym lepszy staniesz się im trudniejszy będzie szlak,
Świat jest nasz, krótki czas i autostrada do Nieba

Ile pytań bez rozwiązań stawia przed nami wszechświat,
Ile lat trzeba spadać, by pojąć czego ci trzeba,
Drogi szmat pokonuje każdy z nas, by znaleźć ład,
Wystarczy miłość do szczęścia i codzienna kromka chleba

Tworzę tu cmentarz gówna, ja znów się staję wielki,
Możesz w komentach bluzgać, byle byś to udostępnił,
Może w prezentach rózga dla Ciebie marudo wstrętny,
Zrozum nie jeden tutaj za moją nutą zatęsknił

Bo kiedy przychodzi co do czego,
To największą moc ma słowo,
Może wydawać Ci się, że pięści,
Lecz to się zemści, poznasz na nowo

W końcu, bo ileż można tych lekcji,
Od życia dostać, do syta doznać,
Poryta postać podsyca postrach,
Postaw veto, karty swe rozdaj

Kocham do granic tą moją pasję,
Odurzony, zanurzony, zatracony w rapie,
Przekazuję moc, tu najlepiej jak potrafię,
Ta potrzeba twórcza uwierz moim powołaniem

Ty także podążaj za głosem serca,
Od przeznaczenia nic nie da Tobie ucieczka,
Jeśli czujesz, że do czegoś ciągnie Cię od dziecka,
To kosmiczna Twa karmiczna nieskończona ścieżka

Każdy artysta, który działa prężnie, może być idolem,
Wypracować swoje miejsce i stać się autorytetem,
Tylko garstka mądrych MC robi własny rap świadomie,
Większość w populizmie tonie i zaśmieca szlamem eter

Motywacja, refleksja, wartości ciągła ewolucja,
Jest tłumiona przez szczurów pościgi, kiczowate gusta,
Niby tyle tam treści wyrzucają te małe usta,
Ale summa summarum to jest gadka stale pusta

Czy to pięć minut, czy podziemie synu,
Zawsze na poziomie ziomie działam w swoim stylu,
Życie bez rymów jak dla beduinów,
Na pustyni susza, ruszaj i sens wynurz

Nie chcę żyć bez majka jednak,
Nie robię tego dla lajka, przestań,
Nie rusza mnie apatia miejska,
Latam, Yves Rossy aka Jetman

Kocham do granic tą moją pasję,
Odurzony, zanurzony, zatracony w rapie,
Przekazuję moc, tu najlepiej jak potrafię,
Ta potrzeba twórcza uwierz moim powołaniem

Ty także podążaj za głosem serca,
Od przeznaczenia nic nie da Tobie ucieczka,
Jeśli czujesz, że do czegoś ciągnie Cię od dziecka,
To kosmiczna Twa karmiczna nieskończona ścieżka