Boston - Augustana

W świetle słońca
Czy jest ktoś? To zaczęło się tak
O kochana wyglądasz na bardzo zagubioną
Twoje oczy są czerwone i ronisz łzy
Ten świat ,musiałaś wiele w nim przejść , ty powiedziałaś

Nie znasz mnie
I nie masz nawet ochoty( żeby poznać ) o tak
I powiedziałaś ,że mnie nie znasz
I , że nie nakładasz na siebie ograniczeń jak ja ( dosł. nie nosisz moich łańcuchów) o tak

W rzeczywistości jednak apelujesz ( prosisz o pomoc)
Ciągniesz za sobą wszystkie swoje myśli byleby przed siebie (dosł. przez otwarte pole teren)
Gdzie kwiaty przyglądają się tobie
Nie są jedynymi którzy płaczą kiedy cię widzą

Nie znasz mnie
I nie masz nawet ochoty
I powiedziałaś , że mnie nie znasz
I , że nie nakładasz na siebie ograniczeń jak ja o tak

Ona powiedziała Myślę , że pojadę do Bostonu
Myślę , że rozpocznę nowe życie
Myślę , że zacznę od nowa
Gdzie nikt nie zna mojego imienia

Ucieknę z Kalifornii
Jestem zmęczona tą pogodą
Myślę ,że zdobędę kochanka
I polecimy do Hiszpanii

O tak i ja myślę ,że udam się do Bostonu
Myślę ,że byłem wyczerpany
Myślę ,że potrzebuję nowego miasta
żeby zostawić to wszystko za sobą

Myślę ,że potrzebuję wschodu słońca
Jestem zmęczony zachodem
Słyszę ,że to jest przyjemne latem
Nieco śniegu byłoby miło o tak

Nie znasz mnie
I nie masz ochoty o tak

Boston , gdzie nikt nie zna mojego imienia
Gdzie nikt nie zna mojego imienia
Gdzie nikt nie zna mojego imienia , tak
Boston , gdzie nikt nie zna mojego imienia.