Bruce Springsteen - Seeds

Otóż pewnego razu człowiek odkrył wielką czarną rzekę.
Więc schował wszystkie swoje pieniądze w dziurze w ziemi.
I posłał wielkie stalowe ramię, które wbiło się głęboko, głęboko w dół.
Człowieku, teraz mieszkam na ulicach Houston.

Spakowaliśmy się z żoną i dziećmi, gdy nadeszła zima.
I ruszyliśmy na południe, mając tylko plwocinę i piosenkę.
Ale oni powiedzieli: "Przykro mi, synu, to przepadło, przepadło, przepadło".

Cóż, są mężczyźni skuleni przy torach kolejowych.
Elkhorn Special rozwiewa mi włosy.
Namioty rozłożone przy autostradzie w brudnym świetle księżyca.
I nie wiem, gdzie będę spać tej nocy.

Zaparkowani w tartaku, marzniemy na całego.
Moje dzieci na tylnym siedzeniu mają kaszel jak z cmentarza.
A ja śpię z przodu z żoną.
Billy club stuka w przednią szybę w środku nocy.
Mówi: "Jedź dalej człowieku, jedź dalej".

Cóż, wielka limuzyna długa, błyszcząca i czarna.
Nie patrzysz przed siebie, nie patrzysz w tył.
Ile razy możesz wstać po uderzeniu?
Przysięgam, jeśli mógłbym, to bym splunął na twoją błyszczącą chromowaną karoserię.
I wysłał cię z powrotem do domu.
Więc jeśli zamierzasz opuścić swoje miasto, gdzie wieje północny wiatr.
Aby zejść tam, gdzie płynie słodka rzeka sodowa.
Lepiej zastanów się dwa razy, Jack.
Lepiej kup sobie na strzelnicy strzelbę.
Nie znajdziesz tu nic, przyjacielu.
Tylko nasiona unoszące się autostradą na południowym wietrze.