Bułek - Pamiyntom

Pamiętam jak dzisiaj
granie w gonienie po śmietnikach
Pamiętam ten widok
z okien familoka*
Ciągle w głowie mi lata
wspomnienie z dzieciństwa
Ten czas zabawy,
słodkiego lenistwa.
Pamiętam na trzepakach
gdy jak małpy skakaliśmy
W piłkę (nożną) o puchar
z puszki graliśmy
Ten zapach jak mama
robiła kołacza
I dziewczyny, które kwiatki
nosiły w warkoczach.
Pamiętam jak ojciec
natrzaskał mi po tyłku
Jak z papierosem w ręku
mnie ujrzał na ulicy
Z kredensu jak skakałem
i złamałem sobie kość ciemieniową
Pamiętam jak pierwsza
miłość we mnie uderzyła
To jakoś w czasie szkoły
W tym okresie było
Pamiętam jak na jabłka
na raub** się chodziło
Wspominam jak agrestem
kieszenie wypychałem
Jak właściciel z ogródka
z psem po placu ścigał
Ciągle lanie dostawałem
za to rozrabianie
Ten okres wspomnień
w głowie mi zostanie
Bo piękne chwile
przeżyłem jako dziecko
I cały czas jest wspominam,
choć są zatarte
Pamiętam te awantury
pomiędzy dzielnicami
A potem jak zakłady
ustawialiśmy
Na murku wspominam
te pierwsze jabole
I wagary, na które
łaziliśmy w szkole.
Te wszystkie wspomnienia,
wyryte gdzieś w myślach
Za mgłą problemów
spokoju przystań
Z żalem spoglądam
na to co nie wróci
Ze łzami w oczach
ten refren będę nucić:

Ref.
Ten czas bycia dzieckiem
ten czas
Ten okres
młodości
Ten upragniony powrót
powrót do przeszłości.
Ja wiem
to nie wróci
Co było
tego już nie ma
Tylko z kolegami
pozostało nam wspominać

Teraz tak myślę
co nam pozostało
Z tych marzeń, które
się sobie wyobrażało
Jak już, to tylko
zwykłe „Cześć” na ulicy
Bo to co już było
pozostało niczym
Zatarte wspomnienia
O naszych przygodach,
o których teraz
możemy pogadać
Jak raz na sto lat
w sklepie się spotkamy
Po latach młodości na wyprawę wyruszymy
• „A pamiętacie tego?”
- „Tak, on już skończony -
odsiaduje wyrok
za niespłacanie żony”
• „A ten? Bo coś długo
już go nie widzę na placu.”
- „Przez dziewczynę się powiesił
pewnego dnia na kacu”
- „Ten z trafoka zleciał”
- „Wszedł, bo pieniędzy nie miał”
- „Wącha na cmentarzu
kwiatki pod ziemią”
- „Ten z tamtą się ożenił
stąd się wyprowadzili
on dobrze zarabia
mieszkają w willi”
- „Temu strzeliła wątroba
bo już za dużo pił”
- „Tamten robi za granicą
ostatnio się chwalił”
A ja słucham co kto mówi
i po twarzy mi łzy lecą
Przez swoje wspomnienia
iskrę nadziei rozniecam
Że może ten czas
co tak prędko pędzi do przodu
Da się jakoś cofnąć
znowu na początek
Żebym mógł zobaczyć
te same znane twarze
Przywitać się, poplotkować
w uśmiechu szczerzyć zęby
Bez zmartwień jak kiedyś
bez żadnych problemów
Tak cofnąć się w czasie
tylko sam nie wiem czemu
Choćbym nie wiem jak próbował
już się nie da wrócić
Pozostaje tylko
ten refren zanucić:

Ref.
Ten czas bycia dzieckiem
ten czas
Ten okres
młodości
Ten upragniony powrót
powrót do przeszłości.
Ja wiem
to nie wróci
Co było
tego już niema
Tylko z kolegami
pozostało nam wspominać

*familok - dom wielorodzinny przeznaczony zwykle dla górników i ich rodzin
**raub - inaczej chaby, wchodzenie na cudze działki i zrywanie nieswoich owoców; kradzież owoców