Tekst piosenki:
Ludzki pomiocie swojego boga, zrozum zakrwawiony krucyfiks
którym włada boski anioł siejący nędze i rozpacz
By zadowolić jego żądze
Postaw się i pozwól bliźniemu
zdychać we własnych odchodach w nędzy i bólu
Glupcy zawsze będą cierpieć, biały, czarny, tak samo zdechniesz
Dziecko plujące śliną i krwią płacze
Matka tuż przy nim w konwulsjach konania
Plakać nad nędzą już nie ma siły, smród jej ciała unosi się
W leśnej ścieżce ludzkich rąk, broczących we własnych odchodach
Urodziłaś dziewice zabij!
Masz syna wielbisz go, bo to twa przepustka zboczonych wyobraźni
Demony ukrzyżowanego kłamcy, zaciemniły twe myśli
Zaszczepiły swą wiarę w słabych umysłach
Byś zdechł na kolanach przed krzyżem
Wstąp na szlaki zła, upadłego anioła
To on da wam sprawiedliwość, ukojenie śmierci
U mych stóp odnajdziecie siebie
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (0):