Cassadee Pope - 11

W wieku siedmiu lat wszystko było w porządku.
4 nakrycia na stole w piątkową noc.
Nie widziałam żadnych znaków ślepej ścieżki.
Kiedy skończyłam dziesięć lat wszystko zaczęło się zmieniać.
Zasypiałam co noc modląc się.
Nie wiedziałam, którą ścieżkę wybrać.

Mama z całych sił kryła swój gniew
a ja z całych sił próbowałam ją uratować.

Byłam troszkę za młoda i troszkę za głupia by pomyśleć, ze nadejdzie dzień
kiedy tata odjedzie i zabierze ze sobą swą miłość.
Dorastałam więc szybko w całkowicie nowym świecie.
Pożegnałam tamtą małą dziewczynkę.
Widzę ją teraz niewinną i siedmioletnią.
Chciałabym nigdy nie skończyć jedenastu lat.

Przeprowadziliśmy się do mniejszego domu.
Jak mama tego dokonała, oj nie mam pojęcia.
Nigdy nie byłam głodna kładąc się spać.
W wieku trzynastu lat w końcu zrozumiałam co znaczy wziąć życie w swoje ręce.
Cóż, tatuś z pewnością to zrobił i sprawił, że wyglądało to prosto.

Mama z całych sił kryła swoje zmagania
a ja starałam się nie sprawiać kłopotów

Byłam troszkę za młoda i troszkę za głupia by pomyśleć, ze nadejdzie dzień
kiedy tata odjedzie i zabierze ze sobą swą miłość.
Dorastałam więc szybko w całkowicie nowym świecie.
Pożegnałam tamtą małą dziewczynkę.
Widzę ją teraz niewinną i siedmioletnią.
Chciałabym nigdy nie skończyć jedenastu lat.

Chciałabym cofnąć czas i powiedzieć sobie, że wszystko się ułoży, że nigdy nie stracę tego blasku w oczach.

Byłam troszkę za młoda i troszkę za głupia by pomyśleć, ze nadejdzie dzień...
Dorastałam więc szybko w całkowicie nowym świecie.
Pożegnałam tamtą małą dziewczynkę.
Widzę ją teraz niewinną i siedmioletnią.
Chciałabym nigdy nie skończyć jedenastu lat.
Chciałabym nigdy nie skończyć jedenastu lat.