Celine Dion - Zora sourit

Ulicą przechodzą ludzie, ludzie tak, jak ich widzimy
Tylko przypływ, grupa, bez twarzy, bez głosu
Jak dziwny dzisiejszy dzień, coś, ale co?
Sprzeciwiać się, sprzeciwiać się

Ulica jak inne i czas jest zatrzymany
Plama, błąd i nagle rozumiesz
Niesamowicie niesłychane, dziwne, nieprzyzwoite
Zora się uśmiecha, Zora się uśmiecha, Zora się uśmiecha

Zora się uśmiecha, do chodników, do samochodów,
do ludzi przechodzących
Do zgiełku, do ścian, do złej pogody
Do jej obnażonej twarzy przed wiatrem
Do jej nóg, które tańczą podczas chodzenia
Do wszystkiego czym dysponujemy
Ona idzie i błogosławi każdy moment

Sentencje na ścianach, na zgiętych zamkach
Czasem kilka obraz, ona nie dba o to
Ona rozdaje uśmiechy, ona otrzymuje z powrotem jeszcze więcej
Zora się uśmiecha, na odważnej drodze
Zora się uśmiecha,na nieprzyzwoitej drodze


Zora się śmieje dla siebie, ona się śmieje by być tutaj
Ale uśmiechy dla tych, tych, którzy są tam
Dla tamtej kobiety, jej siostry która dłużej nie będzie nieświadoma jak się uśmiechać
Wtedy, w sercu deszcz łez, w życiu deszcz łez
Zora się uśmiecha, Zora się uśmiecha, Zora się uśmiecha