Celldweller - Eon

Przemierzam ten pusty pokój
Kazano mi czekać, aż moje życie zamknie się w sobie
Niełatwo czekać tu z niepokojem
To strata i nie będę czekał kolejny eon

Niekończąca się noc
Wieczność do świtu
Moja głowa naprzeciw tego grobowca
I przepychając się przez
Przepchnę na wylot
Twarzą w dół i przepchnę na wylot

Złapany i odizolowany
Czas jest przesunięty
Wieczność wydaje się być momentem
Gdy niczego nie czuję

Wyzbywając się ostatnich wspomnień
Oni nie zatrzymają się zanim całkowicie nie utracę życia
zaniepokojony, czekam na normalność
To strata i nie będę czekał kolejny eon

Niekończąca się noc
Wieczność do świtu
Moja głowa naprzeciw tego grobowca
I przepychając się przez
Przepchnę na wylot
Twarzą w dół i przepchnę na wylot

Złapany i odizolowany
Czas jest przesunięty
Wieczność wydaje się być momentem
Gdy niczego nie czuję

Gdy życie odchodzi bez śladu
I nadzieja ginie w objęciach czasu
Nie będę czekał ani wahał się; przepchnę się twarzą w dół
Nie będę czekał ani wahał się; przepchnę się

Jeśli czas jest piosenką, nie będę czekał na repryzę
Mam dosyć życzeń pożegnalnych i rozstań
Nie pozwolę, aby to miejsce przyćmiło moje przyrodzone prawo
Nie będę czekał kolejny eon

Niecierpliwie, przecinam ziemię przede mną
Kość na kamieniu, krew i pot wzięły ślub
Nie mogąc słyszeć głosu, który szepcze bojąc się gdy moje serce wali w moich uszach
Wszystko, co widzę w swojej pamięci nie jest tym co zostawiłem
Ale wszystkimi rzeczami, za którymi tęskniłem w tym straconym eonie

Niekończąca się noc
Wieczność do świtu
Moja głowa naprzeciw tego grobowca
I przepychając się przez

Złapany i odizolowany
Czas jest przesunięty
Wieczność wydaje się być momentem

Kiedy gubię się w środku tego snu
Kiedy nie mogę mówić ani krzyczeć
I nic nie mogę poczuć

Twarzą w dół przepychając na wylot