Danuta Stankiewicz (Lolita) - Miasteczko Bełz

Pamiętam temu dwadzieścia już lat
gdym szedł w daleki nieznany świat
me oczy były tak pełne łez
gdym zegnał mój rodzinny Bełz

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja rodzina i dom mój był

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Ach, ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił
Wspomnienia jasnych lat minionych
choć tak mi drogie są
Biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja jedyna kochała mnie

Dziś kiedym wrócił, nie poznał mnie nikt
mej lubej nie ma i dom mój znikł

Przywitał jeno mnie obcy zgiełk
więc ty żeś to mój dawny Bełz

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja rodzina i dom mój był

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Ach ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił

Wspomnienia jasnych lat minionych
choć tak mi drogie są
Biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja jedyna kochała mnie

I znów stąd idę jak szedłem już raz
me serce w piersi jak ciężki głaz
nie znajdę nigdy ojczystych stron
i tęsknić będę aż po zgon

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja rodzina i dom mój był

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Ach ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił

Wspomnienia jasnych lat minionych
choć tak mi drogie są
Biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz
Maleńka mieścina gdzie moja jedyna kochała mnie...