David Gray - Nemesis

pod lawiną - miękką i delikatną jak mech
jestem skradającym się nieuchwytnym poczuciem straty
jestem tym wspomnieniem którego nie potrafisz wyrzucić z głowy
jeśli teraz cię zostawię
będziesz żałowała że nie jesteś gdzieś indziej

jestem diabłem morskim - jestem wszą
jestem zdjęciem które znaleźli w twoim spalonym domu
jestem dźwiękiem pieniędzy wyrzucanych w błoto
jestem stekiem kłamstw które trzymają cię przy zdrowych zmysłach

bramy niebios są otwarte szeroko
Boże, pomóż mi, kochanie, jestem wewnątrz uwięziony/ schwytany w pułapkę
jakbym był pogrzebany żywcem

jestem tą puentą - dowcipu
jestem ekstazą - wylewającą się jak żółtko jajka
jestem tymi myślami których zbyt się wstydzisz by kiedykolwiek się nimi podzielić
jestem tego zapachem - próbujesz go zmyć ze swoich włosów

bramy niebios są szeroko otwarte
Boże, pomóż mi, kochanie, zagubiłem się w środku
czuję się jak pogrzebany za życia

możliwości są nieograniczone
po prostu daj mi coś więcej niż to
jedną szansę a nigdy nie będę tęsknić/ jeden strzał a nigdy nie spudłuję

jestem niemowlęciem które śpi podczas bombardowania
jestem nagłym i dosyć niespodziewanym obrotem wydarzeń
jestem twoją jedyną prawdziwą miłością która śpi z kimś innym
jestem twoją Nemezis *
kochanie, jestem życiem, słodkim samym życiem

* Nemezis (postanowienie) – w mitologii greckiej bogini zemsty, przeznaczenia i nieubłaganej sprawiedliwości. Zsyłała na ludzi szczęście lub niepowodzenie, uważana była za uosobienie gniewu bogów, spadała na ludzi pysznych, którzy przekraczali wyznaczone im granice.