Dear Reader - Bend

Jeśli nie będziesz elastyczny, w końcu pękniesz
chyba, że uda ci się zatrzymać dmące w ciebie wiatry
byliśmy jak dwójka dzieciaków dmuchających w siebie przez słomki
ale tylko ja byłam w stanie przestać i posłuchać

mówisz, że mnie nie chcesz, bo chcę za dużo
i znów prawie pozwoliłam ci patrzeć na siebie z góry
ale ja wcale nie chcę zbyt dużo, chcę tylko więcej niż ty możesz dać
więc nie chodzi tu o brak, a raczej o skalę

nie zapominaj, że żal to bezsensowne uczucie
A akceptacja to klucz do odnalezienia spokoju, nie wypieraj się jej
nie, nie jest mi smutno, że się spotkaliśmy i spaliśmy w jednym łóżku
Ugięłam się, skręciłam, wygięłam, nauczyłam czegoś, jestem silniejsza

Nie zniszczyłeś nic, a wręcz wyszedłeś mi na dobre
dając mi odejść, choć czułam się pokonana
Nie zdołałeś zobaczyć moich uczuć, może byłeś na to zbyt leniwy
A ja, choć próbowałam, nie wygrałam twoich

Teraz to już za nami i cieszę się, że spotkam kogos nowego
Choć ty zawsze będziesz tym pierwszym
I zniosę cały ten ból, dam mu się odprowadzić daleko
Nie pozwolę, żeby to zdarzenia zostało bez znaczenia

Jeśli nie będziesz elastyczny, w końcu pękniesz
chyba, że uda ci się zatrzymać dmące wiatry
byliśmy jak dwójka dzieciaków dmuchających w siebie przez słomki
ale tylko ja byłam w stanie przestać i posłuchać